Το δίκαιο του Ευκλείδη, το άδικο του Τσακαλώτου

Το δυστύχημα του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι διάσπαση αναμένεται να ολοκληρωθεί το προσεχές Σαββατοκύριακο, με την (ηττημένη, από τον πρώτο γύρο κιόλας) στις εσωκομματικές εκλογές πλευρά του Ευκλείδη Τσακαλώτου να είναι έτοιμη να ανοίξει την πόρτα της εξόδου.

Σωστό ή λάθος; Καραλάθος. Ας το δούμε… ανάποδα.

Το αμέσως προηγούμενο κόμμα που είχε εσωκομματικές εκλογές, που μπήκε στη διαδικασία για ανάδειξη προέδρου, ήταν το ΠΑΣΟΚ. Έστω κι αν δεν αποτελεί γκραν κριτήριο, καθώς ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά έφερε στο προσκήνιο την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου, ειδάλλως όλα έδειχναν ότι θα μάχονταν στον β’ γύρο ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Είπα «Λοβέρδος» και τι θυμήθηκα; Διότι ξεμείναμε με το… συγκρότημά του και ξεχάσαμε ότι έμεινε στο ΠΑΣΟΚ, για ενάμισι χρόνο. Έως ότου αποχώρησε από το κόμμα. Προς τιμή του μόνο του. Χωρίς να ξεσηκώσει ολόκληρη ομάδα, χωρίς να δημιουργήσει «εμφύλιο». Μπορεί με τον Λοβέρδο να διαφωνούμε σε πολλά (κυρίως… στις ομάδες) αλλά του πιστώνω, του πιστώνεται ότι δεν έκανε άνω κάτω το κόμμα προκειμένου να αποχωρήσει.

Εκείνες οι εσωκομματικές ανέδειξαν δεύτερη δύναμη κοτζάμ πρώην πρωθυπουργό, για να μη ξεχνιόμαστε. Κοτζάμ γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Και ο Γιώργος Παπανδρέου, ως επί το πλείστον, είναι δίπλα στον Ανδρουλάκη και όχι απέναντί του.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν μπήκε καν στον β’ γύρο των εσωκομματικών του ΣΥΡΙΖΑ: η Εφη Αχτσιόγλου μπήκε. Ήταν τρίτος στους πέντε, για να μη ξεχνιόμαστε – και με μονοψήφιο ποσοστό. Κοντολογίς, δεν δικαιούται να πρωταγωνιστεί, αυτός και η ομάδα του, στο συριζέικο αντάρτικο που κινδυνεύει να διαλύσει την αξιωματική αντιπολίτευση.

Διότι, πλάκα πλάκα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει 16 από τους βουλευτές τους (δεν θα είναι τόσοι, αλλά λέμε τώρα) θα πάψει από αξιωματική αντιπολίτευση, αριθμητικά.

Καλώς ή κακώς, ο Στέφανος Κασσελάκης εξελέγη από τη βάση. Καλώς ή κακώς, ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε (μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι) διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα. Καλώς ή κακώς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκλεγμένο πρόεδρο που, αν ήταν σε άλλο κόμμα, δεν θα υπήρχαν επιτροπές για να κρίνουν τυχόν διαγραφές: θα είχαν ήδη τεθεί εκτός κόμματος. Θα είχαν «θέσει εαυτόν εκτός κόμματος» (ατάκα Ανδρέα αυτή που, ως γνωστόν, δεν ορρωδούσε προ ουδενός σε θέματα εσωκομματικής τάξης).

Τάξης. Η τάξη έχει χαθεί προ πολλού στον ΣΥΡΙΖΑ και οι αντίθετες φωνές δεν θα σιωπήσουν αν καθιερώσεις… λίστα με το ποιοι θα βγαίνουν στα κανάλια και στα ραδιόφωνα – και ποιοι όχι. Η εσωκομματική πειθαρχία είναι κάτι το τρομερά δύσκολο, εδώ καλά καλά δεν την έχει αποκτήσει η Νέα Δημοκρατία (όπως είδαμε και τις προάλλες με τις φραστικές αψιμαχίες Σαλμά – Πλεύρη και Κικίλια – Παπαδημητρίου).

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Ομπρέλα, αντί να δημιουργήσουν ένα ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ που κρίνεται, προς ώρας, απίθανο να διορθωθεί, θα μπορούσαν να είχαν αποχωρήσει απλά, όμορφα και ωραία αμέσως μετά τις εσωκομματικές.

Όσο για την επόμενη μέρα των… ομπρελίστας; Η τελευταία «απόσπαση» από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνη η ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη, που δεν μπήκε ποτέ στη Βουλή κι από την άνοιξη πρακτικά απορροφήθηκε από το ΜέΡΑ25. Απομακρύνθηκαν από το… μαντρί και χάθηκαν. Ένα από τα σενάρια που αναμένει το αντάρτικο Τσακαλώτου και των άλλων. Διότι όταν παίρνεις ρίσκα, ενδέχεται και να το πληρώσεις. Ο Τσακαλώτος, ως ΠΑΟΚτζής που είναι, θα έπρεπε να το γνωρίζει καλύτερα.

Προφανώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει τους λόγους του να διαφωνεί με τη νέα ηγεσία. Έχει λόγους να εκνευρίζεται βλέποντας τον πρόεδρο του κόμματος να απουσιάζει το βράδυ του β’ γύρου των αυτοδιοικητικών, έχει λόγους να… ξενερώνει επειδή στην επικαιρότητα είναι ο σύντροφος του προέδρου και όχι… οι σύντροφοι του κόμματος.

Άλλο όμως αυτό, κι άλλο να κάνεις τον ΣΥΡΙΖΑ… Κούγκι.

• ανδρέας λοβέρδος
• Ευκλείδης Τσακαλώτος
• ΠΑΣΟK
• ΣΥΡIZA