current views are: 39

8 Αυγούστου 2022
Δημοσίευση13:39

Σαν σήμερα – Watergate: Ένα σκάνδαλο υποκλοπών που οδήγησε στην παραίτηση Νίξον – Όταν η ιστορία της Αμερικής άλλαξε για πάντα

Το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ άλλαξε για πάντα το πως θα αντιλαμβανόταν ο μέσος Αμερικανός την πολιτική από εδώ και πέρα, αλλάζοντας παράλληλα και την «ψυχοσύνθεση» του αμερικανικού πολιτικού σκηνικού.

Δημοσίευση 13:39’

Το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ άλλαξε για πάντα το πως θα αντιλαμβανόταν ο μέσος Αμερικανός την πολιτική από εδώ και πέρα, αλλάζοντας παράλληλα και την «ψυχοσύνθεση» του αμερικανικού πολιτικού σκηνικού.

Ο μίτος του νήματος που οδήγησε στην αποκάλυψη του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ άρχισε να ξετυλίγεται νωρίς το πρωί της 17ης Ιουνίου 1972, όταν αρκετοί διαρρήκτες συνελήφθησαν στο γραφείο της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών, που βρίσκεται στο συγκρότημα κτιρίων Γουότεργκεϊτ στην Ουάσιγκτον, D.C.

Δεν επρόκειτο για συνηθισμένη ληστεία: οι «σκαπανείς» ήταν συνδεδεμένοι με την εκστρατεία επανεκλογής του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον και είχαν συλληφθεί να υποκλέπτουν τηλεφωνικές ακροάσεις πολιτικών αντιπάλων, πράξη εξίσου ανήθική, αντιδεοντολογική και παράνομη. Ο Νίξον αμέσως πέρασε στην αντεπίθεση με στόχο να συγκαλύψει τα εγκλήματα, αλλά όταν οι δημοσιογράφοι της Washington Post, Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπέρνσταϊν αποκάλυψαν τον πλήρη ρόλο του στη συνωμοσία, ο Νίξον αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 9 Αυγούστου 1974, και έγινε ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτείων που προέβαινε σε μια τέτοια -αναγκαστική- πράξη.

Το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ άλλαξε για πάντα το πως θα αντιλαμβανόταν ο μέσος Αμερικανός την πολιτική από εδώ και πέρα, αλλάζοντας παράλληλα και την «ψυχοσύνθεση» του αμερικανικού πολιτικού σκηνικού.

Το τυχαίο «ντόμινο» των γεγονότων – Η σύνοψη του σκανδάλου

Ήταν νωρίς τα ξημερώματα της 17ης Ιουνίου το 1972, όταν ένας νυχτερινός φύλακας ενός πεντάστερου ξενοδοχειακού συγκροτήματος με την επωνυμία Watergate, το οποίο στέγαζε και γραφεία, έκανε μια από τις συνηθισμένες του περιπολίες όταν παρατήρησε κάτι που δε θα έπρεπε να υπάρχει: μια ύποπτα ανοιχτή έξοδο κινδύνου. Επειδή όπως ανέφερε «κάτι το οποίο δεν μπορούσα να διευκρινίσω μου φαινόταν ασυνήθιστο έως ύποπτο», ειδοποίησε τις αρχές, πυροδοτώντας μια σειρά από γεγονότα που θα άλλαζαν για πάντα τα δομικά συστατικά του αμερικανικού έθνους.

Περισσότερα από 40 χρόνια αργότερα, η λέξη Watergate είναι συνώνυμη με το πολιτικό έγκλημα και τη διαφθορά. Στην πραγματικότητα, έχει ριζώσει τόσο πολύ στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση, που και μόνο η προσθήκη «-gate» στο τέλος μιας λέξης σημαίνει αμέσως σκάνδαλο.

Την ημέρα της διάρρηξης στα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών, ο αναπληρωτής διευθυντής του FBI Λ. Πάτρικ Γκρέι ειδοποιήθηκε με τέλεξ το περιστατικό και πως ένας από τους συλληφθέντες ήταν ο αξιωματικός ασφαλείας της Επιτροπής Επανεκλογής του Προέδρου.

Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν επρόκειτο για μια συνηθισμένη διάρρηξη. Το FBI ενεπλάκη αμέσως στην πιο ευαίσθητη πολιτικά έρευνα στην ιστορία του.

Τελικά και παρά το γεγονός ότι προκειμένου να διαλευκανθεί το σκάνδαλο Watergate πολλές Υπηρεσίες έφτασαν κυριολεκτικά στα όρια τους (μιας και οι έμμεσα εμπλεκόμενοι που επιστρατεύτηκαν ώστε να αποσοβήσουν τους κραδασμούς ήταν από κάθε βαθμίδα) οι εξαντλητικές προσπάθειες ορισμένων μεμονομένων περιπτώσεων που επιθυμούσαν διακαώς να επέλθει η πολιτική κάθαρση ήταν αυτές που τελικάν ξεδιάλυναν την υπόθεση.

Σκάνδαλο Watergate – Το πλήρες χρονολόγιο

1968

5 Νοεμβρίου – Ο Richard Milhous Nixon, ο 55χρονος πρώην αντιπρόεδρος που έχασε την προεδρία για τους Ρεπουμπλικάνους το 1960, την ανακτά νικώντας τον Hubert Humphrey σε μια από τις πιο «σύντομες» εκλογές στις ΗΠΑ.

1969

21 Ιανουαρίου – Ο Νίξον ορκίζεται ως ο 37ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

1970

23 Ιουλίου – Ο Νίξον εγκρίνει ένα σχέδιο για τη μεγάλη επέκταση της εγχώριας συλλογής πληροφοριών από το FBI, τη CIA και άλλες υπηρεσίες. Κάνει δεύτερες σκέψεις λίγες μέρες αργότερα και ανακαλεί την έγκρισή του.

1971

13 Ιουνίου – Οι New York Times αρχίζουν να δημοσιεύουν τα έγγραφα του Πενταγώνου – τη μυστική ιστορία του Υπουργείου Άμυνας για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η Washington Post θα αρχίσει να δημοσιεύει τις εφημερίδες αργότερα την ίδια εβδομάδα.

3 Σεπτεμβρίου – Η μονάδα “υδραυλικών” του Λευκού Οίκου – που ονομάστηκε έτσι γιατί με τη δράση της «έκλειναν» διαρροές στη διοίκηση – κλέβει το γραφείο ενός ψυχιάτρου για να βρει αρχεία για τον Ντάνιελ Έλσμπεργκ, τον πρώην αμυντικό αναλυτή που διέρρευσε τα έγγραφα του Πενταγώνου.

1972

17 Ιουνίου – Πέντε άνδρες, ένας από τους οποίους λέει ότι εργαζόταν για τη CIA, συλλαμβάνονται στις 2:30 π.μ. προσπαθώντας να παραβιάσει τα γραφεία της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών στο συγκρότημα ξενοδοχείων και γραφείων Watergate.

19 Ιουνίου – Ένας βοηθός ασφαλείας του GOP είναι μεταξύ των διαρρηκτών Watergate, αναφέρει η Washington Post. Ο πρώην γενικός εισαγγελέας Τζον Μίτσελ, επικεφαλής της εκστρατείας για την επανεκλογή του Νίξον, αρνείται οποιαδήποτε σχέση με την επιχείρηση. 

1 Αυγούστου – Μια ταμειακή επιταγή 25.000 δολαρίων, που προφανώς προοριζόταν για την εκστρατεία του Νίξον, εκκαθαρίστηκε στον τραπεζικό λογαριασμό ενός διαρρήκτη Γουότεργκεϊτ, αναφέρει η Washington Post.

29 Σεπτεμβρίου – Ο Τζον Μίτσελ, ενώ υπηρετούσε ως γενικός εισαγγελέας, έλεγχε ένα μυστικό ρεπουμπλικανικό ταμείο που χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση εκτεταμένων επιχειρήσεων συλλογής πληροφοριών κατά των Δημοκρατικών, αναφέρει η The Post. 

10 Οκτωβρίου – Πράκτορες του FBI διαπιστώνουν ότι η διάρρηξη του Γουότεργκεϊτ προέρχεται από μια τεράστια εκστρατεία πολιτικής κατασκοπείας και δολιοφθοράς που διεξήχθη για λογαριασμό της προσπάθειας επανεκλογής του Νίξον, αναφέρει η The Post. 

7 Νοεμβρίου – Ο Νίξον επανεκλέγεται σε μια από τις μεγαλύτερες κατολισθήσεις στην αμερικανική πολιτική ιστορία, λαμβάνοντας περισσότερο από το 60 τοις εκατό των ψήφων και συντρίβοντας τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, Γερουσιαστή. George McGovern της Νότιας Ντακότα.

1973

30 Ιανουαρίου – Οι πρώην βοηθοί του Nixon G. Gordon Liddy και James W. McCord Jr. καταδικάζονται για συνωμοσία, διάρρηξη και υποκλοπές στο περιστατικό Γουότεργκεϊτ. Άλλοι πέντε άνδρες παραδέχονται την ενοχή τους, αλλά τα μυστήρια παραμένουν.

30 Απριλίου – Τα κορυφαία στελέχη του Νίξον στον Λευκό Οίκο, H.R. Οι Haldeman και John Ehrlichman και ο γενικός εισαγγελέας Richard Kleindienst παραιτήθηκαν λόγω του σκανδάλου. Ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου John Dean απολύεται. 

18 Μαΐου – Η Επιτροπή Γερουσίας Watergate ξεκινά τις ακροάσεις της που μεταδίδονται σε εθνικό επίπεδο. Ο υποψήφιος Γενικός Εισαγγελέας Έλιοτ Ρίτσαρντσον ορίζει τον πρώην γενικό δικηγόρο Άρτσιμπαλντ Κοξ ως ειδικό εισαγγελέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το Γουότεργκεϊτ. 

3 Ιουνίου – Ο Τζον Ντιν είπε στους ερευνητές του Γουότεργκεϊτ ότι συζήτησε τη συγκάλυψη του Γουότεργκεϊτ με τον Πρόεδρο Νίξον τουλάχιστον 35 φορές, αναφέρει η The Post. 

13 Ιουνίου – Οι εισαγγελείς του Γουότεργκεϊτ βρίσκουν ένα σημείωμα που απευθύνεται στον Τζον Έρλιχμαν που περιγράφει λεπτομερώς τα σχέδια διάρρηξης του γραφείου του ψυχιάτρου του κατηγορούμενου των Pentagon Papers Ντάνιελ Έλσμπεργκ, αναφέρει η The Post.

13 Ιουλίου – Ο Αλεξάντερ Μπάτερφιλντ, πρώην γραμματέας διορισμών προέδρων, αποκαλύπτει σε μαρτυρία του Κογκρέσου ότι από το 1971 ο Νίξον είχε ηχογραφήσει όλες τις συνομιλίες και τις τηλεφωνικές κλήσεις στα γραφεία του.

18 Ιουλίου – Ο Νίξον φέρεται να δίνει εντολή να αποσυνδεθεί το σύστημα μαγνητοφώνησης του Λευκού Οίκου.

23 Ιουλίου – Ο Νίξον αρνείται να παραδώσει τις ηχογραφήσεις της προεδρικής κασέτας στην Επιτροπή Γερουσίας Γουότεργκεϊτ ή στον ειδικό εισαγγελέα. 

20 Οκτωβρίου – Σφαγή το βράδυ του Σαββάτου: Ο Νίξον απολύει τον Άρτσιμπαλντ Κοξ και καταργεί το γραφείο του ειδικού εισαγγελέα. Ο γενικός εισαγγελέας Richardson και ο αναπληρωτής γενικός εισαγγελέας William D. Ruckelshaus παραιτούνται. Αυξάνονται οι πιέσεις για παραπομπή στο Κογκρέσο. Post Story

17 Νοεμβρίου – Ο Νίξον δηλώνει, «Δεν είμαι απατεώνας», διατηρώντας την αθωότητά του στην υπόθεση Γουότεργκεϊτ.

7 Δεκεμβρίου – Ο Λευκός Οίκος δεν μπορεί να εξηγήσει ένα κενό 18 ½ λεπτών σε μια από τις κλητευμένες κασέτες. Ο Αρχηγός του Επιτελείου Αλεξάντερ Χέιγκ λέει ότι μια θεωρία είναι ότι «κάποια απαίσια δύναμη» διέγραψε το τμήμα.

1974

30 Απριλίου – Ο Λευκός Οίκος δημοσιεύει περισσότερες από 1.200 σελίδες επεξεργασμένων μεταγραφών των κασετών Νίξον στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής, αλλά η επιτροπή επιμένει ότι οι ίδιες οι κασέτες πρέπει να παραδοθούν.

24 Ιουλίου – Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφασίζει ομόφωνα ότι ο Νίξον πρέπει να παραδώσει τις ηχογραφήσεις 64 συνομιλιών του Λευκού Οίκου, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προέδρου για εκτελεστικό προνόμιο. 

27 Ιουλίου – Η Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής ψηφίζει το πρώτο από τα τρία άρθρα της παραπομπής, που κατηγορούν την παρακώλυση της δικαιοσύνης.

8 Αυγούστου – Ο Ρίτσαρντ Νίξον γίνεται ο πρώτος των Η.Π.Α. που αναγκάζεται να παραιτηθεί. Ο αντιπρόεδρος Gerald R. Ford αναλαμβάνει το ανώτατο αξίωμα της χώρας. Αργότερα θα συγχωρήσει τον Νίξον


σχετικα αρθρα