Μεγάλη Τετάρτη: Η πόρνη συγχωρείται και επτά ευχές με επτά κεριά διώχνουν το σκοτάδι!

 

Στη μέση της Μεγάλης Εβδομάδας! Το μεγάλο σκοτάδι απλώνεται! Αδηφάγο! Πάντα ισχυρό! Απάνθρωπο! Φριχτό! Τότε, λέει, Εκείνος βρίσκονταν στη γνώση πως θα μαρτυρήσει, θα πονέσει, όπως ο Άνθρωπος κάμνει πάντα και δύο ημέρες πριν την οδύνη βρισκόταν στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, που οι άλλοι δεν πλησίαζαν αλλά ο Θεός έτρωγε απ τα χέρια του.

 

Τα λέει λοιπόν, σήμερα ο Ματθαίος στο δικό του Ευαγγέλιο, τα πως εμφανίστηκε η χρωματιστή γυναίκα, η από πολλούς άνδρες φιλημένη και αγκαλιασμένη κρατώντας το ακριβό μύρο και πως του ζήτησε συγχώρεση και έριξε αυτό το μπουκαλάκι το πολύτιμο άρωμα στα μαλλιά Του! Πόρνη! Ιερόδουλη! Γυναίκα σε ένα ρολό από κόσμο ανδρών! Πώς να συγχωρεθεί; Οι μαθητές του Ιησού -οι άνδρες!- θεώρησαν την πράξη σπατάλη, αφού θα μπορούσαν να πουλήσουν το μύρο και με τα χρήματα που θα έπαιρναν να βοηθούσαν τους φτωχούς.

 

Ο Ιησούς όμως, άγγιξε το πρόσωπο της, την σήκωσε απ τα πόδια του και τους προειδοποίησε πως εκείνη, η πόρνη, η ιερόδουλη, η γυναίκα σε ένα ρολό από κόσμο ανδρών, αυτή, με το μύρο τον ετοίμασε για την ταφή. Τους θύμισε ότι τους φτωχούς θα μπορούν να τους βοηθούν για πάντα, ενώ ο ίδιος για λίγο ακόμα θα ταν σάρκα, σώμα και ανάγκη, κοντά τους. Η χρωματιστή γυναίκα, με τα πολλά στολίδια συγχωρήθηκε και ο Χριστός της είπε ότι η πράξη της αυτή θα αναφέρεται στο Ευαγγέλιο που θα κηρυχθεί σε όλο τον κόσμο και άνθρωποι στη μνήμη της θα χουν τιμή και όλοι μαζί με Εκείνον θα τη συγχωρούν! Ποιος ξέρει αν η γυναίκα σήκωσε ποτέ το κεφάλι να τον κοιτάξει στα μάτια, ή μόνο σκυφτά μύριζε τα μαλλιά του και παρατηρούσε κάθε φλέβα, κόμπο, γρατζουνιά στα πόδια του! Οι μαθητές, πάντως, σίγουρα θα έσκυψαν τα δικά τους. Και ένας τους ακόμα πιο πολύ. Ο Ιούδας, τότε, έφυγε! Ρόλος, μαθητής, πιόνι, αδύναμος, πολύ ανθρωπινός, κολασμένος, σατανικός ή ηθοποιός στον ρόλο του θειου δράματος; Οι Αρχιερείς. Ερωτάει ο μαθητής, εκείνος τι θα κερδίσει αν προδώσει; Τριάντα αργύρια. το τέλος είναι στην αρχή του. Ο Άνθρωπος, όπως πάντα, θα πεθάνει.

 

Απόγευμα στις εκκλησιές του τόπου και της Ορθοδοξίας, της Μεγάλης Τετάρτης. Άλλου γκρεμός βουνού και αλλού όχθης νησιού και στα χείλη του κενού, οι εκκλησίες μας. Το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Διαβάζονται, παντού, επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Με το λάδι ο κληρικός θα «σταυρώσει» τους πιστούς στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες. Όπου κτυπάει φλέβα και όπου περνάει αίμα. Σε κάθε Ευαγγέλιο ανάβεται και ένα κερί. Επτά και οι φλόγες που, αδύναμες αυτές, νικάνε το σκοτάδι. Και κάποτε, πάντα, ξημερώνει.  Ανάσταση των νεκρών μας προσδοκούμε κι αυτή την άνοιξη.