Αυτός είναι ο Έλληνας που έχασε τη μοιραία πτήση της Ethiopian Airlines: «Δεν επιβιβάστηκα και σώθηκα»

Τύχη βουνό είχε ένας Έλληνας που επρόκειτο να ταξιδέψει με το αεροσκάφος Boeing 737 της Ethiopian Airlines, ωστόσο δεν επιβιβάστηκε. 

Ο λόγος για τον κ. Αντώνη Μαυρόπουλου, ο οποίος έχασε για λίγα λεπτά την μοιραία πτήση με το αεροσκάφος των Αιθιοπικών Αερογραμμών, που συνετρίβη και σώθηκε.

Ο κ.Μαυρόπουλος είναι πρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων και πήγαινε στο Ναϊρόμπι για το συνέδριο του ΟΗΕ.

Σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα περιγράφει πως η 10η Μαρτίου ήταν η τυχερή του μέρα και συγκλονίζει με όσα αφηγείται. 

«Τρέχοντας να προλάβω την πτήση ΕΤ 302 Αντίς Αμπέμπα – Ναϊρόμπι, που συνετρίβη 6 λεπτά μετά την απογείωση της, είχα τα νεύρα μου γιατί δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει να πάω γρήγορα. Την έχασα για δυο λεπτά, όταν έφτασα είχε κλείσει η επιβίβαση και έβλεπα τους τελευταίους επιβάτες στη φυσούνα να μπαίνουν μέσα – φώναζα να με βάλουν κι εμένα αλλά δεν το επέτρεψαν. Στην πραγματικότητα, την πτήση την έχασα διότι δεν είχα δώσει βαλίτσα (αλλιώς θα με περίμεναν για 10-15 λεπτά ή και παραπάνω, διότι το να βρεθεί μια βαλίτσα φορτωμένη θέλει τουλάχιστον 40 λεπτά). Επίσης, όπως έμαθα αργότερα, την έχασα γιατί βγήκα πρώτος και πολύ γρήγορα από το αεροπλάνο και ο connection Ambassador που ήρθε να με παραλάβει δεν με βρήκε.

Οι άνθρωποι του αεροδρομίου, ευγενέστατοι, με προώθησαν στην επόμενη πτήση που θα έφευγε στις 11:20, μου ζήτησαν συγνώμη για την ταλαιπωρία και με μετέφεραν σε ένα ωραίο lounge για την τρίωρη αναμονή.

Στις 10:50, καθώς επιβιβαζόμουν στην επόμενη πτήση, δυο σεκιουριτάδες με ενημέρωσαν ότι για λόγους ασφαλείας που θα μου εξηγήσει κάποιος ανώτερος αξιωματικός, δεν θα επιτρέψουν την επιβίβασή μου. Στις έντονες διαμαρτυρίες μου δεν άφησαν κανένα περιθώριο συζήτησης και με οδήγησαν στον ανώτερο τους, στο αστυνομικό τμήμα του αεροδρομίου.

Αυτός μου είπε ευγενικά να μη διαμαρτύρομαι και να πω ευχαριστώ στο Θεό, διότι είμαι ο μοναδικός επιβάτης που δεν μπήκε στην πτήση ΕΤ 302 η οποία αγνοείται. Και ότι αυτός ήταν ο λόγος που δεν μπορούν να με αφήσουν να φύγω, μέχρι να εξακριβωθεί ποιος είμαι, γιατί δεν μπήκα στην πτήση και τα σχετικά. Στην αρχή νόμιζα ότι έλεγε ψέματα, ωστόσο το ύφος του δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφιβολίας.

Ένιωσα να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια μου, αλλά επανήλθα σε 1-2 δευτερόλεπτα γιατί σκέφτηκα ότι κάτι άλλο θα συμβαίνει, κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας ίσως. Οι άνθρωποι ήταν ευγενέστατοι, ρώτησαν ότι έπρεπε να ρωτήσουν, εξακρίβωσαν τα στοιχεία μου και με άφησαν να περιμένω.

Με έβαλαν να καθίσω σε ένα σαλόνι και μου είπαν να περιμένω εκεί μέχρι να με ειδοποιήσουν.

Έψαχνα στο διαδίκτυο να βρω στοιχεία για την πτήση, φίλοι από το Ναϊρόμπι με ενημέρωσαν ότι 30 λεπτά μετά την αναμενόμενη ώρα δεν είχε προσγειωθεί και δεν υπήρχαν πληροφορίες για την τύχη της και ξαφνικά κόβονται και όλα τα WiFi του αεροδρομίου.

Ευτυχώς υπάρχουν και τα SMS – από στενό φίλο έμαθα ότι η πτήση συνετρίβη σχεδόν μόλις απογειώθηκε και ότι το θέμα έβγαινε στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Τότε κατάλαβα ότι πρέπει αμέσως να επικοινωνήσω με τους δικούς μου ανθρώπους και να τους πω ότι δεν ήμουν μέσα και ότι για δυο μικρές τυχαίες συγκυρίες έχασα την πτήση – τη στιγμή που έκανα αυτή τη σκέψη κατέρρευσα γιατί τότε ακριβώς κατάλαβα πόσο τυχερός στάθηκα.

Αυτό το κείμενο το έγραψα για να διαχειριστώ το σοκ μου. Το ποστάρω γιατί θέλω να πω σε όλους ότι τα αόρατα και αδιόρατα νηματίδια της τύχης, οι εκτός πλάνου συγκυρίες πλέκουν τον ιστό στον οποίο είναι πιασμένη η ζωή μας. Είναι εκατομμύρια μικρές κλωστές που σχεδόν ποτέ δεν τις αισθανόμαστε – αλλά μια να σπάσει αρκεί για να ξηλωθεί όλος ο ιστός ακαριαία.

Πραγματικά, είναι η πρώτη φορά που χαίρομαι τόσο πολύ που έγραψα ένα ποστ και είμαι ευγνώμων που ζω και που έχω τόσους φίλους που με έκαναν να νιώσω την αγάπη τους – φιλιά σε όλους και ένα θερμό ευχαριστώ για τη συγκινητική συμπαράσταση σας. Ειδική εύφημος μνεία για την έγκαιρη επέμβαση και υποστήριξη στους Jeroen Par Dijk Panos Fragiadakis Haris Kamariotakis και ένα μεγάλο συγνώμη στην οικογένεια μου για το σοκ που έζησαν.

Maybe not too old to rock n roll – but certainly too young to die…

Κυριακή 10/3/2019, 13:00 Αντίς Αμπέμπα, Αιθιοπία

(Το ποστ ανέβηκε από το Ναϊρόμπι στο οποίο έφτασα τελικά)», αναφέρει στην ανάρτησή του ο κ. Μαυρόπουλος.

Ο ίδιος μιλώντας στο Alpha είπε εξήγησε τι συνέβη: «Πρώτον, την βαλίτσα μου την είχα μαζί μου, επομένως δεν ήταν αναγκασμένοι να με περιμένουν. Δεύτερον, ενώ το προηγούμενο αεροπλάνο έφτασε στην ώρα του, ο υπεύθυνος που θα με παραλάμβανε για να με πάει στην πτήση που θα έφευγε, άργησε να εμφανιστεί πέντε λεπτά με αποτέλεσμα εγώ να φύγω και να μην με βρει. Αν είχα δώσει τη βαλίτσα μου ή αν με έβρισκε ο υπεύθυνος, εγώ θα έμπαινα στην πτήση. Έφτασα στην πόρτα δύο λεπτά αφότου είχε κλείσει. Τους έβλεπα να μπαίνουν μέσα, είχα και νεύρα που δεν με άφηναν να μπω» είπε ο κ. Αντώνης Μαυρόπουλος στον Alpha.

«Έφτασα στην πόρτα δύο λεπτά αφότου είχε κλείσει. Τους έβλεπα να μπαίνουν μέσα, είχα και νεύρα που δεν με άφηναν να μπω. Έχασα γνωστούς που συνεργαζόμασταν στον ΟΗΕ. Δεν επιβιβάστηκα και σώθηκα» τόνισε, μη μπορώντας ακόμα να πιστέψει τι συνέβη.

Και συνέχισε: «Οι άνθρωποι μου έβγαλαν ένα εισιτήριο για να φύγω τρεις ώρες αργότερα και μου είπαν στην επιβίβαση ότι δεν μπορείτε να επιβιβαστείτε γιατί ήσασταν ο μόνος άνθρωπος που δεν επιβιβάστηκε στην προηγούμενη πτήση που αγνοείται! Και με κρατήσανε ως πιθανό ύποπτο! Αλλά επειδή είχα τη βαλίτσα μου μαζί δεν υπήρχε κάποια λογική σύνδεση και μετά από μια ψευτο-ανάκριση με άφησαν».

«Είναι μια από τις στιγμές στην ζωή που αλλάζει η οπτική… Συνειδητοποιείς ότι η ζωή μας κρέμεται από αδιόρατα νηματάκια, που τα καταλαβαίνεις όταν σπάσουν» είπε, και κλείνοντας, τόνισε: «Θέλω να στείλω πολλλά φιλιά στην γυναίκα μου, την μητέρα μου και την κόρη μου».

• Ethiopian Airlines
• Έλληνας