current views are: 8

25 Μαΐου 2020
Δημοσίευση06:51

Οι επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες

Ενδιαφέρουσες προτάσεις και γνώμες διατυπώθηκαν στη διαδικτυακή συζήτηση με θέμα: «Μετά την καραντίνα: Δημόσια υγεία και δικαιώματα».

Δημοσίευση 06:51’

Ενδιαφέρουσες προτάσεις και γνώμες διατυπώθηκαν στη διαδικτυακή συζήτηση με θέμα: «Μετά την καραντίνα: Δημόσια υγεία και δικαιώματα».

Τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, αλλά κυρίως την ανάγκη υπεράσπισης των θεσμών στη μετά-Covid εποχή επισήμαναν οι ομιλητές στη διαδικτυακή συζήτηση με θέμα: «Μετά την καραντίνα: Δημόσια υγεία και δικαιώματα», που οργάνωσε η Πολιτική Κίνηση Ανανεωτική Αριστερά και συντόνισε η δημοσιογράφος Τόνια Ζαραβέλα

Ο Δ/ντής Πνευμονολογικής κλινικής του Ευαγγελισμού Γιώργος Μπουλμπασάκος κατέθεσε την εμπειρία του από το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, λέγοντας ότι το ΕΣΥ, ανεξάρτητα από την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση, την ηλικιακή γήρανση καθώς και πολλούς ανορθολογισμούς, κατόρθωσε  να ανταπεξέλθει στη μεγάλη υγειονομική κρίση. Τόνισε ότι πρέπει άμεσα να αντιμετωπισθούν τα ζητήματα πού προκύπτουν από την άρση των περιοριστικών μέτρων στις αεροπορικές πτήσεις και επισήμανε: «Γνωρίζουμε  ότι το αεροπλάνο είναι η κύρια αιτία διασποράς της νόσου.  Αντιλαμβάνομαι τα προβλήματα με την “υγειονομική ταυτότητα”. Προσωπικά δεδομένα, οικονομικό κόστος και της επιστημονικής ορθότητας μιας τέτοιας πραχτικής. Αλήθεια, θα έκαναν διακοπές αυτοί πού θα είχαν ανοσία; Εκτός της αξιοπιστίας των test, υπάρχει και θέμα ουσιαστικό, ότι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν απόλυτα. Εκείνο όμως πού κατά την γνώμη μου δεν είναι διαπραγματεύσιμο είναι η τήρηση των αποστάσεων στις πτήσεις. Πώς στο ΜΕΤΡΟ πού κυκλοφορούν χιλιάδες άνθρωποι τηρούνται οι αποστάσεις και είναι υποχρεωτική η μάσκα; Η επιστημονική αλήθεια δεν χωράει τέτοιες εκπτώσεις». 

Η ανάγκη να ορίσουμε τι σημαίνει η πανδημία για την ανθρωπότητα και την κοινή συνύπαρξη των λαών, η από κοινού αντιμετώπισή της καθώς και των συνεπειών της, σε συνάρτηση με τη μετά-Covid εποχή, όπου ζητούμενο είναι η συνεργασία και όχι η διαίρεση, ήταν το θέμα της τοποθέτησης του Γιατρού Στέφανου Παραστατίδη,  Γραμματέα Οργανωτικού του Κινήματος Αλλαγής. Όπως τόνισε, η Δύση ήταν ανέτοιμη να αντιμετωπίσει την απειλή, παρά την πρόοδο στην έρευνα και την τεχνολογία, πολύ περισσότερο ανέτοιμος είναι ο αναπτυσσόμενος κόσμος, που έχει πολύ περισσότερες προκλήσεις να αντιμετωπίσει, υπογραμμίζοντας «ας ξεκινήσουμε τουλάχιστον να τους σκεφτόμαστε». Διαπίστωσε μεν πώς «η πανδημία τραυμάτισε την αξιοπρέπεια του ανθρώπου», ωστόσο, στάθηκε στις νέες αξίες που αφήνει πίσω της. Κλείνοντας, υπογράμμισε ότι η πανδημία δοκιμάζει τις αντοχές των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, αναδεικνύοντας παράλληλα το ρόλο που μπορεί να παίξει η Σοσιαλδημοκρατία, προκειμένου να υπερασπιστεί τους θεσμούς, να προστατέψει τους αδύναμους και να συμβάλει στη χειραφέτηση του πολίτη στο νέο περιβάλλον.

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Ξενοφών Κοντιάδης υποστήριξε ότι υπό συνθήκες υγειονομικής κρίσης η προστασία της υγείας αποτελεί πρωταρχική προτεραιότητα της πολιτείας. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι θα ήταν ανεκτή η σταδιακή διολίσθηση του δημοκρατικού κράτους δικαίου σε ένα αυταρχικό κράτος, το οποίο εν ονόματι της δημόσιας υγείας θα επέβαλε δυσανάλογους περιορισμούς των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Αναφερόμενος στο νέο βιβλίο του με τίτλο Πανδημία, βιοπολιτική και δικαιώματα (εκδ. Καστανιώτη 2020) ανέδειξε πως πίσω από την κατασκευή μιας επίπλαστης συναίνεσης απέναντι στον κοινό «πόλεμο» κατά της πανδημίας, ως φυσικού, «απολιτικού» κινδύνου, που απειλεί όλους ανεξαιρέτως, λανθάνουν διαχωρισμοί, ανισότητες και αντιθέσεις, που συγκαλύπτονται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πανδημίας ως γενικευμένης απειλής κατά της ζωής.

Δύο πράγματα συνετέλεσαν περισσότερο απ’ όλα τ’ άλλα στην εξάπλωση του ιού, διαπίστωσε ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης. Το πρώτο χρονικώς ήταν το έλλειμμα Δημοκρατίας σε διάφορες χώρες και πρωτίστως εκεί που ξεκίνησε, δηλαδή στην Κίνα. Όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι ο μόνος τρόπος περιορισμού είναι έγκαιρη διάγνωση και γρήγορη αντίδραση σε κάθε επιδημιολογικό φαινόμενο. Συνεπώς η ελευθερία της ενημέρωσης είναι κρίσιμη παράμετρος για έγκαιρη διάγνωση. Το δεύτερο, είναι η ταχύτατη αντίδραση, που προϋποθέτει εμβάθυνση της παγκοσμιοποίησης και, στο πολιτικό της σκέλος προϋποθέτει υπερεθνικούς θεσμούς. Σήμερα δεν έχουμε Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, έχουμε έναν Οργανισμό Υγείας που είναι το άθροισμα των εθνικών κυβερνήσεων. Βασίζεται στην πληροφόρηση, στα χρήματα και στην καλή προαίρεση των εθνικών κυβερνήσεων, που μπορεί να κάνουν σωστά την δουλειά τους σε περίπτωση επιδημίας αλλά συνήθως και για «εθνικούς λόγους» δεν την κάνουν. Πρέπει να συζητηθεί η πρόταση του Μπιλ Γκέιτς, όπως την διατύπωσε το 2015: Να φτιάξουμε μια παγκόσμια ιατρική δύναμη τύπου Delta, που θα παρεμβαίνει εκεί όπου ξεκινάει το κακό.


σχετικα αρθρα