Εθνική Πινακοθήκη: Έτσι έφτασε η ΕΛ.ΑΣ. στους κλεμμένους πίνακες – Ήθελαν να τους φυγαδεύσουν, είχαν βρει ενδιαφερόμενο

Τον γύρο του κόσμου κάνει η εξιχνίαση της υπόθεσης-μυστήριο με… κινηματογραφικό άρωμα που αφορά την κλοπή των τριών πινάκων της Εθνικής Πινακοθήκης που είχαν κάνει φτερά τα ξημερώματα της 9ης Ιανουαρίου 2012.

Τη Δευτέρα το απόγευμα η «κλοπή του αιώνα» -όπως χαρακτηρίστηκε- εξιχνιάστηκε, καθώς συνελήφθη ένας 49χρονος άνδρας, ο οποίος είχε κρύψει τους πίνακες σε μια ρεματιά στην Κερατέα. Ο 49χρονος ισχυρίζεται ότι είχε τους πίνακες των Πικάσο και Μοντριάν σε μια κρύπτη και το τελευταίο χρονικό διάστημα τους… έκρυψε στη ρεματιά!

Ο δράστης, ομολόγησε πως ο ίδιος «εξαφάνισε» τα έργα τέχνης προφανώς αγνοώντας ότι ανήκουν το Δημόσιο και συνεπώς δεν θα μπορούσαν ποτέ να αλλάξουν ιδιοκτήτη. Έτσι, όσες φορές και αν προσπάθησε, μέσω των υπόγειων διαύλων να τα σπρώξει, δεν κατάφερε να βρει αγοραστή καθώς κανείς δεν θα έδινε εκατομμύρια να αγοράσει πίνακες που ουσιαστικά ποτέ δεν θα ήταν δικοί του. Δεν θα μπορούσε να τους εμφανίσει πουθενά και αν ποτέ τους έβρισκαν, τα αριστουργήματα θα επέστρεφαν στο Δημόσιο και οι κάτοχοι θα τιμωρούνταν.

Ο κατηγορούμενος αρχικά έκρυβε τους πίνακες σε μια αποθήκη στην Κερατέα και στην συνέχεια σε μια ρεματιά για να μην τους βρουν στην κατοχή του. Οι πρώτες πληροφορίες λένε ότι δεν κατάφερε ποτέ να τους βγάλει στο εξωτερικό για να τους σπρώξει στη μαύρη αγορά.

Οι έρευνες για να βρεθούν οι δράστες της κλοπής στην Εθνική Πινακοθήκη δεν σταμάτησαν ποτέ. Έγιναν… φύλλο και φτερό όλες οι παράνομες δημοπρασίες, οι πίνακες δεν ήταν πουθενά. Τον τελευταίο χρόνο, όμως, εντάθηκαν και τελικά το απόγευμα της Δευτέρας ο 49χρονος βρέθηκε στο τμήμα Διαρρηκτών της ΓΑΔΑ. Και αφού εκεί του παρουσιάστηκαν ένα ένα όλα τα στοιχεία που τον ενοχοποιούσαν, ομολόγησε. Ισχυρίστηκε πως έδρασε μόνος του. Πως προσπάθησε να πουλήσει τους πίνακες αλλά δεν τα κατάφερε.

Πριν από πέντε χρόνια, όπως αποκάλυψε ο ιδιωτικός ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα, υπήρξε η πληροφορία πως οι δράστες της κλοπής δεν είχαν καταφέρει να βγάλουν στο εξωτερικό τους αμύθητης περιουσίας πίνακες.

«Υπήρχε άνθρωπος που ενδιαφερόταν από το εξωτερικό, υπήρχε σχέδιο φυγάδευσης» είπε ο Γιώργος Τσούκαλης. Αλλά κανείς από τους συλλέκτες που θα ήθελαν τον Πικάσο και τον Μοντριάν δεν είχε καταφέρει να τους αποκτήσει. Γιατί ήταν εξαιρετικά δύσκολο όχι μόνο να μην γίνει αντιληπτό αυτό από τις αρχές αλλά και να βγουν τα κλοπιμαία από την Ελλάδα.

Ο Γιώργος Τσούκαλης εξέφρασε τις αμφιβολίες του για το αν ο 49χρονος, στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν οι πίνακες, είναι ο δράστης της κλοπής ή ο άνθρωπος που «φυλούσε» τα πολύτιμα κλοπιμαία. «Το έκανε μόνος του; Όχι σύμφωνα με πληροφορίες που είχαμε από τον πρώτο καιρό», τόνισε ο γνωστός ερευνητής, που έχει ασχοληθεί σε βάθος με την υπόθεση. Όπως σημείωσε, οι πληροφορίες μιλούσαν για συνεργασία 2 ή 3 ατόμων, που διέρρηξαν την Εθνική Πινακοθήκη και πήραν τρία από τα «κοσμήματά» της.

Πώς έφτασε η αστυνομία στους κλεμμένους πίνακες

Οι αστυνομικές αρχές κατάφεραν να φτάσουν στα ίχνη των έργων τέχνης και του δράστη ακολουθώντας βήμα- βήμα τα στοιχεία που συνέλεγαν επί μια ολόκληρη σχεδόν δεκαετία, με τους ειδικά εκπαιδευμένους αξιωματικοί της Διεύθυνσης Ασφαλείας της ΓΑΔΑ να απλώνο6υν τα δίχτυα τους παντού, ερευνώντας ακόμα και ιδιωτικές συλλογές.

Το ενδιαφέρον των ερευνητών τράβηξε το γεγονός ότι ο ένας δράστης που μπήκε στην Εθνική Πινακοθήκη άνοιξε την κλειδαριά της μπαλκονόπορτας χωρίς να την παραβιάσει.

Επομένως, είτε είχε αντικλείδι που κάποιος του προμήθευσε, είτε ήταν «επιστήμονας» στο άνοιγμα κλειδαριών, και αυτό είναι ένα στοιχείο που ίσως φωτογραφίζει την ταυτότητά του. Έχοντας αυτό το στοιχείο υπόψη τους, αλλά και τη φιγούρα του δράστη -ψηλός, λεπτός, σχετικά νεαρής ηλικίας, με αριστοτεχνικές κινήσεις και εμπειρία στις νυχτερινές επιδρομές- άρχισαν να ερευνούν ποιοι αλλοδαποί με τέτοια χαρακτηριστικά αποφυλακίστηκαν το τελευταίο εξάμηνο του 2011 από ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σύνδεσμοι των ελληνικών και ξένων αρχών στον χώρο των συλλεκτών έργων τέχνης, αλλά και των ανθρώπων που τα διακινούν και τα εμπορεύονται υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος Πικάσο δεν υπάρχει σε καμία συλλογή συλλέκτη σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς έλεγαν ότι ήταν κουκουλωμένος και κρυμμένος σε κάποια αποθήκη στην Ελλάδα.

Οι πίνακες που «επιστρέφουν» στην Εθνική Πινακοθήκη

Ο πίνακας «Γυναικείο Κεφάλι», λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56 επί 40, του Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος φιλοτεχνήθηκε το 1939. Τον δώρισε ο ίδιος ο σπουδαίος Ισπανός καλλιτέχνης το 1949 στον ελληνικό λαό, ως τιμητική προσφορά για την γενναία αντίστασή του κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.

Ο πίνακας του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35 επί 44, ο οποίος και φιλοτεχνήθηκε το 1905 και απεικονίζει έναν ανεμόμυλο κατά μήκος ενός ποταμού. Το συγκεκριμένο έργο αγοράστηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά και αποτέλεσε δωρεά στην Εθνική Πινακοθήκη.

Και τέλος ένα έργο σε χαρτί, πέννα με αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27 επί 16,8 του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo) και απεικονίζει τον Άγιο Diego de Alcala σε έκσταση.

• Εθνική Πινακοθήκη
• κλοπή
• Πάμπλο Πικάσο
• πίνακες