current views are: 9

12 Ιουνίου 2017
Δημοσίευση11:37

ΠΟΑΣΥ για Μενίδι: Έως πότε θα απουσιάζει το Κράτος;

«Θλιβερό αποτέλεσμα μιας παρατεταμένης κρατικής αδιαφορίας που δημιουργούσε και δημιουργεί γκέτο, γνωστά σε όλους», χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) τον τραγικό θάνατο απο αδέσποτη σφαίρα, του 11χρονου μαθητή στο Μενίδι.

Δημοσίευση 11:37’
αρθρο-newpost

«Θλιβερό αποτέλεσμα μιας παρατεταμένης κρατικής αδιαφορίας που δημιουργούσε και δημιουργεί γκέτο, γνωστά σε όλους», χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) τον τραγικό θάνατο απο αδέσποτη σφαίρα, του 11χρονου μαθητή στο Μενίδι.

«Θλιβερό αποτέλεσμα μιας παρατεταμένης κρατικής αδιαφορίας που δημιουργούσε και δημιουργεί γκέτο, γνωστά σε όλους», χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) τον τραγικό θάνατο απο αδέσποτη σφαίρα, του 11χρονου μαθητή στο Μενίδι.

Με ανακοίνωση που εξέδωσε πριν απο λίγο η ομοσπονδία, εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά της στην οικογένεια του μικρού Μάριου και επιχειρεί μια δημόσια τοποθέτηση «για τις συνθήκες τάξης και ασφάλειας που επικρατούν στη χώρα μας».

Η Ομοσπονδία τονίζει ότι «το τραγικό συμβάν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία», αλλά απόρροια μιας σειράς κινήσεων απο τις κυβερνήσεις πριν ακόμα ξεσπάσει η κρίση, που απαξίωσαν την αστυνομία, ενώ για την σημερινή κυβέρνηση αναφέρει οτι «ακολουθεί την πεπατημένη των μνημονίων».

Καταλήγοντας η ανακοίνωση αναφέρει ότι «η Ελληνική Αστυνομία χρήζει μιας διακομματικής αντιμετώπισης που θα της επιτρέπει την απαλλαγή από περικοπές δαπανών και θα της διασφαλίζει μια ανεπηρέαστη από εξωγενείς παράγοντες λειτουργία».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΠΟΑΣΥ έχει ως εξής: 

Έως πότε θα απουσιάζει το Κράτος;

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων με αφορμή τον τραγικό θάνατο του 11χρονου μαθητή του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένειά του, συναισθανόμενη συγχρόνως την υποχρέωση να τοποθετηθεί δημοσίως για το αποτρόπαιο έγκλημα και γενικότερα για τις συνθήκες τάξης και ασφάλειας που επικρατούν στη χώρα μας.

Δυστυχώς, όσοι παρακολουθούν το δημόσιο λόγο της ΠΟΑΣΥ και συμμετέχουν στη διαμόρφωση μιας αποτελεσματικής αντεγκληματικής πολιτικής, χωρίς εγκλωβισμούς σε ιδεοληψίες, προκαταλήψεις και αρνητικά για την αστυνομία στερεότυπα, γνωρίζουν ότι το τραγικό αυτό συμβάν, δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία».

Ήταν το θλιβερό αποτέλεσμα μιας παρατεταμένης κρατικής αδιαφορίας που δημιουργούσε και δημιουργεί γκέτο, γνωστά σε όλους. Δεν «κομίζουμε δε Γλαύκα ες Αθήνας», αν υπενθυμίσουμε ότι η αποδιοργάνωση των αστυνομικών υπηρεσιών είχε επισημανθεί εκ μέρους μας πολύ πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, η οποία ήρθε τελικά για να δώσει τη χαριστική βολή στις ήδη διαλυμένες υπηρεσίες.

Χρόνιο ήταν το αίτημα της Ομοσπονδίας για ουσιαστική μεταρρύθμιση των αστυνομικών υπηρεσιών με ριζικές συγχωνεύσεις και ορθολογική κατανομή των οργανικών θέσεων, βάσει επιστημονικής μελέτης. Αντ’ αυτών, είδαμε εν μια νυκτί την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας και 6.700 οργανικών θέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, πάγωμα των προσλήψεων, δραστική μείωση των δαπανών λειτουργίας και όλα αυτά τα αντιαστυνομικά μέτρα, που αναδείξαμε με αγωνιστική διάθεση, στοχεύοντας στην διατήρηση ενός στοιχειώδους ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας για τους συναδέλφους μας και βεβαίως στο να μην καταρρεύσουν εντελώς οι αστυνομικές δομές.

Η σημερινή κυβέρνηση, ακολουθώντας την πεπατημένη των Μνημονίων, αντί να σταματήσει την κατρακύλα, επιχείρησε με μια αμφιλεγόμενη αναδιάταξη των υπηρεσιών, να βελτιώσει την κατάσταση. Η οικτρή πραγματικότητα, όμως, την διαψεύδει παταγωδώς, όπως προκύπτει και από το πρόσφατο τραγικό συμβάν και τα όσα επακολούθησαν στο Μενίδι.

Με αίσθημα ευθύνης, καλούμε για άλλη μια φορά την ελληνική πολιτεία στο σύνολό της, να αντιμετωπίσει την ασφάλεια του πολίτη ως αγαθό και όχι ως αντικείμενο μικροπολιτικών και μικροκομματικών αντιπαραθέσεων. Η Ελληνική Αστυνομία χρήζει μιας διακομματικής αντιμετώπισης που θα της επιτρέπει την απαλλαγή από περικοπές δαπανών και θα της διασφαλίζει μια ανεπηρέαστη από εξωγενείς παράγοντες λειτουργία.

Όσο δεν λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις, εθνικής εμβέλειας, τα θλιβερά γεγονότα θα επαναλαμβάνονται, προσβάλλοντας όχι μόνο τη μνήμη των θυμάτων και των οικογενειών τους, αλλά και την κοινή λογική όλων μας“.


σχετικα αρθρα