Τοπαλούδη – Τρία χρόνια από την άγρια δολοφονία – Ο πατέρας της ανοίγει την καρδιά του στο newpost.gr : Ο Γολγοθάς μας θα τελειώσει όταν θα «πάμε» να τη συναντήσουμε

Στο Διδυμότειχο… Εκεί που μεγάλωσε και έφυγε για σπουδές στη Ρόδο γεμάτη όνειρα και στόχους για τη ζωή της.

Ο χρόνος για την οικογένειά της σταμάτησε στις 28 Νοεμβρίου 2018. Η Ελένη τεταρτοετής φοιτήτρια στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών στο νησί της Ρόδου φεύγει από το σπίτι της για να συναντήσει τον 19χρονο τότε νεαρό Αλβανικής καταγωγής που την περίμενε κάτω από το σπίτι της. Η κάμερα της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας που βρίσκεται στην περιοχή την καταγράφει στο τελευταίο της πλάνο.

Μέχρι σήμερα στην υπόθεση ένα ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Γνώριζε η Ελένη ότι θα συναντούσε και τον 21χρονο τότε Έλληνα;

Από τα στοιχεία προκύπτει ότι δεν γνώριζε…γιατί στην τελευταία της επικοινωνία με τη φίλη της την ώρα που χτυπά το κουδούνι αναφέρει μόνο το όνομα του Αλβανού. Τα όσα γίνονται τις επόμενες ώρες δεν τα χωρά ανθρώπινος νους.Το κορίτσι βιάζεται,το χτυπούν με μανία με ένα σίδερο και στη συνέχεια την πετούν σε γκρεμό. Επιστρέφουν στο σπίτι της φρίκης και το καθαρίζουν για να σβήσουν τα ίχνη τους.

Η οικογένειά της στο Διδυμότειχο θα μάθει την τραγική αλήθεια.Ότι το κορίτσι τους είναι νεκρό.

Ο πατέρας της ο Γιάννης Τοπαλούδης θα είναι εκείνος που θα πάει στη Ρόδο και θα γυρίσει πίσω με το κορίτσι του. Μόνο που δεν είναι ζωντανή. Για τη μητέρα της Ελένης η κάθε ημέρα από τότε είναι μαρτύριο. Δικαίωση ζητά από εκείνη την ημέρα. Η Κούλα Αρμουτίδου έγινε για όλους μας η μητέρα μας ..ο δικός μας άνθρωπος. Νιώσαμε τον πόνο της τα δάκρυά της την απελπισία της. Είχε έχει και θα έχει στο πλευρό της μία ολόκληρη Ελλάδα.

Ο Γιάννης Τοπαλούδης άνοιξε την καρδιά του στοnewpost.gr τρία χρόνια μετά το θάνατο της μοναχοκόρης του

Πως είναι αυτά τα τρία χρόνια κύριε Γιάννη;
Σαν να μην πέρασε ούτε μία ημέρα από το τραγικό συμβάν. Σαν να ήταν χθες σαν να είναι σήμερα σαν να είναι έτσι κάθε ημέρα.
Και με αυτό θέλω να τονίσω ότι ο ψυχικός Γολγοθάς που περνά η οικογένειά μας ολόκληρη είναι ένας πολύ ανηφορικός Γολγοθάς που δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ παρά μόνο όταν θα πεθάνουμε και θα πάμε να συναντήσουμε την Ελένη μας.

Τι σας λείπει πιο πολύ από την Ελένη;
Τα πάντα.Το γέλιο της ο αγνός χαρακτήρας της οι εκφράσεις της που πάντα συνήθιζε να λέει «Ναι καλέ μου πατέρα»,τα ανεκπλήρωτα όνειρά της.
Τα ταξίδια που ονειρευόταν να κάνει και τώρα θα τα κάνει αυτά τα ταξίδια μέσα από τα ρούχα της μέσα από την έκθεση και θα ταξιδέψει πλέον ψυχικά γιατί κάποιοι φρόντισαν να της βγάλουν το εισητήριο για το ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Ακούσατε ποτέ συγνώμη από τους κατηγορουμένους ή από τους γονείς τους;
Από τους ίδιους ποτέ. Μόνο οι δικηγόροι τους και αυτό για ευνόητους λόγους.

Μετά την Ελένη δεν σταματήσαμε να μετράμε νεκρές γυναίκες .Ο κατάλογος είναι μακρύς. Από την αρχή λέγατε καμία άλλη Ελένη.. Κανένας άλλος γονιός να μην βρεθεί στη δική μας θέση. Όμως η πραγματικότητα μας διαψεύδει όλους σε τακτά διαστήματα

Αυτό που είχαμε τονίσει το πιο χαρακτηριστικό όταν μας είχε επισκεφθεί στις 20 Μαΐου η πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία της Καρολάιν και είχα τονίσει ότι ως ένας από τους δυο πόλους εξουσίας θα έπρεπε να δράσουν άμεσα προωθώντας το συντομότερο δυνατό την αυστηροποιηση των ποινών .Ως πρώτο βήμα .Και τα ισόβια για αυτά τα εγκλήματα να είναι πραγματικά ισόβια ,Και τόνισα τότε ότι θα πρέπει να γίνει άμεσα γιατί όσο πιο γρήγορα εφαρμοστούν αυτά τόσο πιο πολλές ψυχές θα γλιτώσουμε, Και δυστυχώς ακολούθησαν πολλές άλλες γυναίκες και γυναικοκτονίες που είχαν τόσο φρικτό τέλος όσο και η Ελένη μας.

Για τα υποτιθέμενα ισόβια όμως είναι μία ποινή που επιβάλλεται για τον βιασμό ή την γυναικοκτονία.Όμως η γυναικοκτονία ή καλύτερα η παιδοκτονία επιφέρει άμεσα και την οικογενειοκτονία

Εμείς το βιώνουμε καθημερινά. Όπως και οι άλλες οικογένειες που βρίσκονται στη θέση μας. Οι δυο δολοφόνοι της Ελένης, μας δολοφόνησαν επι της ουσίας και εμάς
Από εκείνη την ημερα δεν ζούμε. Και για αυτό δυστυχώς δεν υπάρχει καμία ποινή.

Η τελευταία εικόνα που έχετε από την Ελένη ;
Όταν την αγκάλιασα και τη φίλησα στο λιμάνι του Πειραιά πριν μπει στο καράβι για να φύγει για τη Ρόδο.Την πνίξαμε στις αγκαλιές και εγώ και η μαμά της και ο Πέτρος μας. Τότε δεν γνωρίζαμε ότι ήταν η τελευταία φορά που την βλέπαμε .

Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη έγινε τρεις ημέρες μετά την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών.Την ίδια ημέρα οι γονείς της στο Διδυμότειχο πήραν την κλήση για το Εφετείο. Στις 14 Φεβρουαρίου. Εύχομαι να μην υπάρξει άλλη γυναίκα θύμα, μας είπε ο πατέρας της και η 25η Νοεμβρίου να είναι ημέρα αλληλεγγύης.

• Ελένη Τοπαλούδη