Μαριάννα Βαρδινογιάννη για τα γλυπτά του Παρθενώνα: «Λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα»

Ένα άρθρο άκρως συγκινητικό έγραψε η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη στο ΒΗΜΑgazino για τα γλυπτά του Περθενώνα και για το δίκαιο αίτημα της χώρας μας σχετικά με την αποκατάσταση της ακεραιότητας του οικουμενικού μνημείου.

Όπως η ίδια αναφέρει μέσα από τον επίσημο λογαριασμό της στο instagram, ένα μεγάλο μέρος από τη δράση της, τον αφιερώνει σε αυτόν τον «ιερό σκοπό», έχοντας την τιμή να είναι στο πλευρό της αγαπημένης της φίλης Μελίνας Μερκούρη, όταν ξεκινούσε αυτόν τον αγώνα.

 «Έναν αγώνα που πρέπει να συνεχίσουμε ενωμένοι έχοντας τα λόγια του Μεγάλου Γιώργου Σεφέρη πυξίδα και οδηγό μας. «Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα », επισημαίνει.  

Να θυμίσουμε ότι η  Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO, το 2014 ξεκίνησε  εκστρατεία  με στόχο την μεγάλη  επιστροφή των μαρμάρων στην Ελλάδα. Όπως πολύ συχνά επισημαίνει η κα. Βαρδινογιάννη νιώθει χρέος της να συνεχίσει τον μεγάλο αγώνα που ξεκίνησε η αγαπημένη της φίλη Μελίνα Μερκούρη.      

Ολόκληρη η ανάρτηση της:

Ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην εφημερίδα το Βήμα της Κυριακής και στην διευθύντρια του ΒΗΜΑMAGAZINO και των σελίδων Πολιτισμού της εφημερίδας κυρία Μαργαρίτα Σφέτσα, για την φιλοξενία του άρθρου για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Έναν «ιερό» σκοπό, στον οποίο έχω αφιερώσει μεγάλο μέρος της δράσης μου, έχοντας την τιμή να είμαι στο πλευρό της αγαπημένης μου φίλης Μελίνας όταν ξεκίνησε αυτό τον αγώνα. Έναν αγώνα που πρέπει να συνεχίσουμε ενωμένοι, έχοντας τα λόγια του μεγάλου Γιώργου Σεφερη πυξίδα και οδηγό μας. «Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα…».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Marianna V. Vardinoyannis (@mariannavardinoyannis)

Απόσπασμα από το άρθρο στο ΒΗΜagazino

{…}Eχουν περάσει 221 χρόνια από την αρπαγή των Γλυπτών από τον λόφο της Ακρόπολης. Από το 1801 και για περίπου μία δεκαετία, ο Λόρδος Eλγιν προχώρησε σε μια βίαιη αφαίρεση των Γλυπτών, ακόμα και με πριόνια, προκειμένου να τα μεταφέρει στη Μ. Βρετανία. Τα Γλυπτά αγοράστηκαν από το Βρετανικό Μουσείο κάποια χρόνια αργότερα.

Μέσα σε αυτούς τους δύο αιώνες, ο διαμελισμός αυτού του παγκόσμιου μνημείου-συμβόλου παραμένει μια ανοιχτή πληγή, ένα βαθύ τραύμα, ένα επιτακτικό χρέος και μια ηθική εκκρεμότητα, όχι απέναντι στη χώρα μας και στον ελληνικό πολιτισμό, αλλά συνολικά απέναντι στον παγκόσμιο πολιτισμό μας.

Τα Γλυπτά αυτά δεν είναι μεμονωμένα έργα, αλλά «αρχιτεκτονικά γλυπτά», διάκοσμος ενός αδιαίρετου συνόλου, ενός μοναδικού αρχιτεκτονήματος της παγκόσμιας Ιστορίας: του Παρθενώνα. Ενός δημιουργήματος το οποίο εδώ και 2.500 χρόνια δεσπόζει αγέρωχο πάνω στον Ιερό Βράχο, ατενίζοντας το αθηναϊκό τοπίο, και αναμετράται με τον ιστορικό χρόνο καταφέρνοντας να κερδίσει το στοίχημα της αιωνιότητας απέναντι σε φυσικές καταστροφές, πολέμους, γεωγραφικές και πολιτικές μεταβολές. Παρότι έργο ανθρώπων, επιβίωσε των έργων των ανθρώπων, παραμένοντας το πιο ισχυρό σύμβολο της αθηναϊκής δημοκρατίας, της πρώτης δημοκρατίας στην ιστορία των κοινωνιών μας. Σύμβολο για ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο.

Αυτή η μοναδική δύναμη και η ίδια η υπόσταση του μνημείου μάς δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε: τον δρόμο του Διαλόγου.

Για τη Μελίνα Μερκούρη 

Πριν από περίπου 40 χρόνια, η αγαπημένη μου φίλη, η αείμνηστη και μοναδική Μελίνα Μερκούρη, ξεκίνησε να καταβάλλει μια γενναία προσπάθεια ως Υπουργός Πολιτισμού, ανοίγοντας έναν διεθνή διάλογο και θέτοντας το θέμα στη Σύνοδο Υπουργών Πολιτισμού των χωρών-μελών της UNESCO στο Μεξικό, με τη Σύνοδο να αποφαίνεται υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών στην Ελλάδα. Η Μελίνα κατάλαβε από πολύ νωρίς πως ο δρόμος για την επιστροφή των Γλυπτών θα άνοιγε μόνο μέσα από τη δημιουργία διεθνών συμμαχιών και μέσα από την έναρξη ενός διεθνούς διαλόγου με βάση τα δίκαια επιχειρήματα της χώρας μας.

Είχα τη μεγάλη τιμή να είμαι στο πλευρό της από την αρχή, συνοδοιπόρος σε κάθε βήμα αυτού του «ωραίου αγώνα», αξιοποιώντας το «όπλο» της πολιτιστικής διπλωματίας σε όλες τις διεθνείς επαφές μου. Και από τη στιγμή που είχα την τιμή να εκλεγώ στην UNESCO ως Πρέσβης Καλής Θελήσεως, η επιστροφή των Γλυπτών παραμένει στο κέντρο της δράσης μου. Ημουν από τα τελευταία πρόσωπα στα οποία μίλησε πριν φύγει από τη ζωή. «Μαριάννα, θέλω να μου υποσχεθείς πως θα συνεχίσεις να αγωνίζεσαι για την επιστροφή των Γλυπτών μας. Οταν επιστρέψουν, εγώ θα ξαναγεννηθώ» ήταν τα τελευταία της λόγια σε εμένα. Και δεν σταμάτησα ποτέ να έχω τα λόγια αυτά στη σκέψη και στις προτεραιότητές μου.

Νιώθω πως την υπόσχεση αυτή δεν την κράτησα μόνο εγώ, αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα, κάθε ένας από εμάς που όλα αυτά τα χρόνια δεν σταματήσαμε ούτε στιγμή να οραματιζόμαστε πως το όνειρο αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Κάθε προσπάθεια, μικρή ή μεγαλύτερη, σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, από την Πολιτεία, την Κοινωνία των Πολιτών, ιδρύματα και φορείς, διεθνείς επιτροπές σε πολλές χώρες αλλά και από τους διεθνείς οργανισμούς, συνετέλεσε στη σημαντική μεταστροφή του κλίματος το τελευταίο διάστημα.

Θυμάμαι όταν διοργανώσαμε την έκθεση με θέμα «Η ενότητα ενός μοναδικού μνημείου: του Παρθενώνα» μαζί με τον Ζυλ Ντασσέν και το Ιδρυμα Μελίνα Μερκούρη στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι τo 2003, άρχισαν, έστω και δειλά, να ακούγονται οι πρώτες φωνές στήριξης της χώρας μας μέσα στον διεθνή οργανισμό, ενώ ήταν μια μεγάλη επιτυχία το γεγονός πως καταφέραμε να δώσει το «παρών» ακόμα και ο Πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου! Αρχίσαμε τότε, μέσα από μεγάλη προσπάθεια, να αποκτούμε σημαντικούς συμμάχους, όπως για παράδειγμα τον Πρέσβη Καλής Θελήσεως της UNESCO Ζαν-Μισέλ Ζαρ, ο οποίος στις δύο συναυλίες στο Ηρώδειο που διοργάνωσε με πρωτοβουλία του Ιδρύματός μας και του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ-Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο», έστρεψε το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινότητας στην Ελλάδα, συνθέτοντας τον «Υμνο για την Ακρόπολη» και προβάλλοντάς τον σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση εκεί, στον Ιερό Βράχο της Αθήνας.

Παράλληλα, σε συνεργασία με κορυφαίες διεθνείς προσωπικότητες από τον χώρο της Τέχνης, του πνεύματος και του πολιτισμού, που έχουν συνταχθεί στον αγώνα επιστροφής των Γλυπτών, το Ιδρυμά μας ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες όπως συνέδρια, εκδόσεις, ημερίδες, και τη διεθνή εκστρατεία μας «Return (the Parthenon Sculptures) – Restore (Unity) – Restart (Ηistory)» που ξεκινήσαμε σε συνεργασία με το Ιδρυμα Μελίνα Μερκούρη.

Από τη στιγμή που η Μελίνα Μερκούρη ξεκίνησε αυτόν τον αγώνα έχουν γίνει σημαντικά βήματα από την Πολιτεία, σε διπλωματικό και σε νομικό επίπεδο, ενώ παράλληλα η φωνή της Ελλάδας στα διεθνή φόρα αποκτά όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα.

Η γενναία Απόφαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO για την προώθηση της επιστροφής πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσης ή την αποκατάστασή τους σε περίπτωση παράνομης οικειοποίησης (ICPRCP) τον Σεπτέμβριο του 2021, η οποία για πρώτη φορά αναγνωρίζει το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών ως ένα ζήτημα διακυβερνητικό, και όχι ένα ζήτημα ανάμεσα στα δύο Μουσεία, αποτέλεσε το επιστέγασμα συστηματικών προσπαθειών πολλών ετών. Επιπλέον, είναι αξιοσημείωτο πως η Απόφαση καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να αναθεωρήσει τη στάση του και να προσέλθει σε καλόπιστο διάλογο με την Ελλάδα, αναγνωρίζοντας, ταυτόχρονα, το δίκαιο αίτημα της χώρας μας.

• βιασμός
• ιερέας