Ο αναχρονιστικός νόμος, η καθαρίστρια και ο ερειπιώνας του κράτους

Ο Σημίτης έκανε σημαία του τον εκσυγχρονισμό. Ο Κώστας Καραμανλής την «επανίδρυση του κράτους». Καλές προθέσεις, φιλόδοξες εξαγγελίες, αποτυχημένα εγχειρήματα. 

Κι έτσι, σχεδόν σε όλα τα πεδία, το κράτος παραμένει χωλό και εχθρικό απέναντι στους πολίτες. Η περίπτωση του αναχρονιστικού νόμου, βάσει του οποίου καταδικάστηκε η καθαρίστρια, είναι αρκούντως ενδεικτική.

Αποκαλύπτει πάσχον θεσμικό πλαίσιο και παραπέμπει αναλογικώς σε πλήθος ζητημάτων που εξακολουθούν να υφίστανται και αφορούν στη λειτουργία της Διοίκησης και της κρατικής μηχανής εν γένει. Τα παραδείγματα πολλά:

• Θηριώδης γραφειοκρατία που συντηρεί και ευνοεί ιογόνες εστίες (πολεοδομία, εφορίες κλπ).
• Θολές σχέσεις Δήμων και Περιφερειών με την κεντρική εξουσία (τραγέλαφος, οσάκις προκύπτει θέμα διαχείρισης ενός έργου, αντιμετώπισης εκτάκτων φαινομένων και απόδοσης ευθυνών). 
• Αδυναμία να παταχθεί το λαθρεμπόριο πετρελαίου.
• Τραγικές καθυστερήσεις στο θέμα των απορριμμάτων (ανοιχτές χωματερές κλπ) και καθυστερήσεις για την on line σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το υπουργείο Οικονομικών.
• Κτηματολόγιο ανολοκλήρωτο, δασικοί χάρτες ανύπαρκτοι, ημίμετρα στο θέμα των αυθαιρέτων.
• Απουσία ολοκληρωμένου και σοβαρού σχεδιασμού για τις ήπιες μορφές Ενέργειας και το Ενεργειακό μέλλον της χώρας. 
• Αναχρονιστικοί νόμοι και απελπιστικά αργή απόδοση Δικαιοσύνης, χωρίς να ευθύνονται οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης .

Ενδεικτική η παράθεση των παθογενών. Και αναγκαία η υπόμνηση ότι υπήρξε κάποια πρόοδος τα τελευταία χρόνια (Διαύγεια, επιτάχυνση των διαδικασιών για ίδρυση νέων επιχειρήσεων κ.α.).

Όμως, κατ΄ ουσίαν το κράτος παραμένει ερειπιώνας. Ενας λαβύρινθος που ταλαιπωρεί και εξοργίζει τους πολίτες, ενώ ταυτόχρονα στερεί πόρους από τα κρατικά ταμεία (μικρές επιδόσεις στην φοροδιαφυγή, ανύπαρκτες στο λαθρεμπόριο πετρελαίου).

Η σημερινή κυβέρνηση έχει κάνει κάποια βήματα (Δασικοί χάρτες , ψηφιακές αλλαγές αλλά σε γενικές γραμμές ακολουθεί την πεπατημένη.
Φυσικά, οι αναγκαίες αλλαγές δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτείται χρόνος, σοβαρός σχεδιασμός και πρόβλεψη για επάρκεια υποδομών και ανθρώπινου δυναμικού.

Όμως εκείνο που θα αλλάξει άρδην την κατάσταση είναι η ψηφιακή επανάσταση. Ναι, κατά το πρότυπο της Εσθονίας και της Σιγκαπούρης.
Μέχρι στιγμής, φιλόδοξες εξαγγελίες και υποσχέσεις για μια ψηφιακή «Γη της Επαγγελίας», αλλά επι της ουσίας λίγα πράγματα. Δυστυχώς…

Υ.Γ. (1) Να το ξαναπούμε; Το 70% του Μνημονίου είναι θετικό. Δηλαδή, το μέρος που αφορά την αναμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης και της κρατικής μηχανής συνολικά. Το είχε παραδεχτεί ως και ο Βαρουφάκης, ενώ κοινή είναι η ομολογία ότι όσα διαλαμβάνει το Μνημόνιο για το συγκεκριμένο πεδίο έπρεπε να τα είχαμε διευθετήσει εμείς, εδώ και πολλά χρόνια.

Υ.Γ. (2) Δύο σοβαρές , εκσυγχρονιστικές τομές υπήρξαν το ΑΣΕΠ (Αναστάσιος Πεπονής, με κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου) και τα ΚΕΠ( Σταύρος Μπένος, επι κυβερνήσεως Σημίτη). Ε, λοιπόν, ο αείμνηστος Πεπονής πολεμήθηκε άγρια από το σύστημα Σημίτη/Τσουκάτου, το ΑΣΕΠ υπονομεύτηκε με πλήθος προσλήψεων, ενώ ο Μπένος τα βρόντηξε και έφυγε από την κυβέρνηση Σημίτη…

• γραφειοκρατία