current views are: 14

31 Μαρτίου 2017
Δημοσίευση19:42

Κάποτε τουριστικό θέρετρο, τώρα πόλη «φάντασμα» – Δείτε πώς είναι τα Βαρώσια από ψηλά

Κατά τη δεκαετία του ’70 η Αμμόχωστος ήταν ο νούμερο 1 τουριστικός προορισμός στην Κύπρο. Για να φιλοξενηθεί ο αυξανόμενος αριθμός τουριστών, χτίστηκαν πολλά ψηλά καινούρια κτίρια και ξενοδοχεία.

Δημοσίευση 19:42’

Κατά τη δεκαετία του ’70 η Αμμόχωστος ήταν ο νούμερο 1 τουριστικός προορισμός στην Κύπρο. Για να φιλοξενηθεί ο αυξανόμενος αριθμός τουριστών, χτίστηκαν πολλά ψηλά καινούρια κτίρια και ξενοδοχεία.

Κατά τη δεκαετία του ’70 η Αμμόχωστος ήταν ο νούμερο 1 τουριστικός προορισμός στην Κύπρο. Για να φιλοξενηθεί ο αυξανόμενος αριθμός τουριστών, χτίστηκαν πολλά ψηλά καινούρια κτίρια και ξενοδοχεία.

Κατά την ακμή τους, τα Βαρώσια δεν ήταν απλώς ο νούμερο 1 τουριστικός προορισμός στην Κύπρο, αλλά μεταξύ 1970 και 1974, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο και ήταν ο αγαπημένος προορισμός διασημοτήτων όπως η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, η Ράκελ Γουέλς και η Μπριζίτ Μπαρντό.

Η Αμμόχωστος έχει χαρακτηριστεί πόλη-φάντασμα, αφού από τις 14 Αυγούστου του 1974 οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί της έχουν εκδιωχθεί, και από τότε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης παραμένει κλειστό και ερημωμένο, με τον κατοχικό στρατό να μην επιτρέπει την επιστροφή των νόμιμων κατοίκων του, παρά τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.

Εφόσον κανείς δεν κατοικεί στην περιοχή και δεν έχουν γίνει επισκευές, όλα τα κτίρια καταρρέουν. Η φύση αναμορφώνει την περιοχή, καθώς τα μέταλλα σκουριάζουν, τα παράθυρα σπάζουν και τα φυτά προχωρούν τις ρίζες τους σε τοίχους και πεζοδρόμια. Θαλάσσιες χελώνες έχουν θεαθεί να κάνουν φωλιές στις εγκαταλελειμμένες παραλίες.

Η πόλη έχει παγιδευτεί στο χρόνο. Το έρημο προάστιο έχει γίνει μια από τις πιο διάσημες πόλεις – φαντάσματα στον κόσμο.

Εναέρια πλάνα με την βοήθεια drones, κατέγραψαν μια σπάνια «ματιά» του υποβαθμισμένου θέρετρου. Τα drones αιωρούνται πάνω από το εγκαταλελειμμένο προάστιο, στα ερειπωμένα κτίρια και τον «αιματηρό» φράχτη.

Ιστορική αναδρομή

Πριν την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η πόλη των Βαρωσίων είχε πληθυσμό 39.000 κατοίκων. Μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974, ο Ελληνο-Κυπριακός απέσυρε τις δυνάμεις του από τη Λάρνακα. Ο Τουρκικός Στρατός προχώρησε μέχρι την Πράσινη Γραμμή, η οποία είναι και τα σημερινά σύνορα μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Ώρες πριν Ελληνο-Κυπριακός και Τουρκικός Στρατός βρεθούν σε μάχη στους δρόμους της Αμμοχώστου, ολόκληρος ο πληθυσμός διέφυγε, φοβούμενος σφαγή. Πολλοί πρόσφυγες διέφυγαν νότια στο Παραλίμνι, στη Δερύνεια και στη Λάρνακα. Από τότε, το Παραλίμνι έγινε η μοντέρνα πρωτεύουσα της επαρχίας της Αμμοχώστου.

Όταν ο Τουρκικός Στρατός πήρε τον έλεγχο της περιοχής κατά τη διάρκεια της εισβολής, τον περίφραξε και απαγόρευσε την είσοδο σε πάντες εκτός του προσωπικού του Τουρκικού Στρατού και των Ηνωμένων Εθνών. Οι άνθρωποι που ζούσαν στα Βαρώσια έλπιζαν πως θα επέστρεφαν στα σπίτια τους μόλις η κατάσταση ηρεμούσε, αλλά το θέρετρο είχε περιφραχτεί από τον Τουρκικό Στρατό.

Το ψήφισμα 550 του Συμβουλείου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του 1984 παραχώρησε την διαχείριση των Βαρωσίων στα Ηνωμένα Έθνη με σκοπό να γίνει επανεγκατάσταση των κατοίκων των Βαρωσίων και μόνο, που είχαν εκδιωχθεί. Το Τουρκικό κράτος δεν συμμορφώθηκε, αλλά κράτησε τα Βαρώσια ως «διαπραγματευτικό χαρτί», με την ελπίδα να πείσει τους κατοίκους της Κύπρου να αποδεχτούν μια επίλυση του Κυπριακού ζητήματος με τους δικούς τους όρους.

Ένα τέτοιο σχέδιο επίλυσης ήταν το Σχέδιο Αννάν, το οποίο η πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων απέρριψε χαρακτηρίζοντάς το άδικο. Ήθελε την επιστροφή των Βαρωσίων στους αρχικούς κατοίκους, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ μιας και το σχέδιο απορρίφτηκε από τους Ελληνοκύπριους ψηφοφόρους σε δημοψήφισμα, καθώς το όλο σχέδιο θεωρήθηκε απαράδεκτο. Το Ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αναφέρει ότι «θεωρεί τις  προσπάθειες για εγκατάσταση οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από ανθρώπους άλλους εκτός από τους κατοίκους του ως απαράδεκτη και καλεί σε μεταφορά αυτής της περιοχής υπό τη διαχείριση των Ηνωμένων Εθνών. Από το 1974, απαγορεύεται η είσοδος στην περιοχή από τους Τούρκους, με εξαίρεση του προσωπικού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και τους μαθητές των κοιτώνων των κοριτσιών εκεί.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδίκασε το ποσό των €100.000 με €8.000.000 σε οχτώ Ελληνο-Κύπριους λόγο στέρησης των σπιτιών και των περιουσιών τους ας αποτέλεσμα της εισβολής του 1974. Η υπόθεση κατατέθηκε από κοινού από τον επιχειρηματία Κωνσταντίνο Λόρδο και άλλους, με κύρια απόφαση στην υπόθεση Λόρδου να χρονολογείται το Νοέμβριο 2010. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι στην περίπτωση των οχτώ από τους αιτούμενους, οι Τούρκοι είχαν παραβιάσει το Άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο δικαίωμα στην ειρηνική απόλαυση των αντικειμένων κάποιου και στην υπόθεση των επτά από τους αιτούμενους, η Τουρκία είχε παραβιάσει το Άρθρο 8 στο δικαίωμα σεβασμού για προσωπική και οικογενειακή ζωή.


σχετικα αρθρα