current views are: 14

25 Σεπτεμβρίου 2021
Δημοσίευση19:15

Γερμανία: Τα σενάρια για την επόμενη ημέρα των εκλογών – H «Τζαμάικα», το «Φανάρι» και τα αχαρτογράφητα νερά

Λίγες ώρες πριν την κάλπη, οι Γερμανοί καλούνται να επιλέξουν την επόμενη ομοσπονδιακή τους κυβέρνηση

Δημοσίευση 19:15’

Λίγες ώρες πριν την κάλπη, οι Γερμανοί καλούνται να επιλέξουν την επόμενη ομοσπονδιακή τους κυβέρνηση

Τα δεδομένα είναι αδιαμφισβήτητα: Το βράδυ της Κυριακής θα γνωρίζουμε τον πρώτο νέο ή την πρώτη νεα καγκελάριο της Γερμανίας έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια.

Η Άνγκελα Μέρκελ υπήρξε μία σταθερά, καθώς κατείχε το αξίωμα της καγκελαρίου από το 2005. Όμως δεδομένου ότι η ηγέτης της κεντροδεξιάς Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (DCU) δεν είναι υποψήφια, το βέβαιο είναι πως η Γερμανία δε θα είναι ίδια χωρίς αυτή.
 
Το πρώτο δεδομένο είναι ο τριημερής συνασπισμός κομμάτων που θα «βγει» τη Δευτέρα, μιας και το εκλογικό σύστημα δεν «πριμοδοτεί» αυτοδυναμίες.

Όποιο όμως κι αν είναι το κόμμα που θα επικρατήσει σε αυτές τις αμφίρροπες εκλογές, η Γερμανία θα χρειαστεί τουλάχιστον δύο μήνες για να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις που θα οδηγήσουν στο σχηματισμό κυβέρνησης.

«Σκιαγραφώντας» τα κόμματα

Το CDU και το βαυαρικό αδελφό κόμμα του, η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), λειτουργούν πάντα παράλληλα σε ομοσπονδιακό επίπεδο, υπό το έμβλημα της «Ένωσης». Η συγκεκριμένη Ένωση είχε συγκροτήσει έναν «μεγάλο συνασπισμό» με τον παραδοσιακό αντίπαλό της, το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD). Στη δεύτερη κυβέρνηση Μέρκελ, από το 2009 έως το 2013, η Ένωση συνεργάστηκε με το κοινωνικά φιλελεύθερο, δημοσιονομικά συντηρητικό Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP). Και αυτή τη φορά, η «Ένωση» στοχεύει στην κορυφή.

Όσο για το SPD– που φαντάζει ως πολύ ισχυρός διεκδικητής- και με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ντέρμπι, σε περίπτωση που κρατήσει τα υψηλά ποσοστά του και τελικά κερδίσει, αναμένεται να «χτίσει» μία «κόκκινη» κυβέρνηση. Κι αυτή είναι που αναμένεται να μην υιοθετήσει την πολιτική των μηδενικών ελλειμάτων, οδηγώντας έτσι την Ευρωπαϊκή Ένωση σε άλλη πορεία. 

Στα μικρά κόμματα, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά: Οι Πράσινοι, που πήραν μόλις το 9% της εθνικής ψήφου το 2017, τώρα φαντάζουν ως ένας βασικός ρυθμιστής της επόμενης μέρας. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με την παράδοση του να μην προωθούν τα μικρά κόμματα τον ηγέτη τους για τη θέση του καγκελαρίου, πρότειναν την Annalena Baerbock και φλερτάρουν με διπλασιασμό του ποσοστού τους.

Η αλλαγή

Σε αντίθεση με τα ομόσπονδα κρατίδια, η κεντρική κυβέρνηση της Γερμανίας δεν υπήρξε ποτέ τρικομματική. Γι’ αυτό και υπάρχει ήδη ένα καθιερωμένο λεξιλόγιο για την αναφορά σε διάφορους συνδυασμούς. Εστιάζει στα χρώματα των κομμάτων που είναι μαύρο για την Ένωση, κόκκινο για το SPD, πράσινο για τους Πράσινους, κίτρινο για το FDP, σκούρο κόκκινο ή μωβ για την Αριστερά και μπλε για το AfD.

Με βάση αυτά τα χρώματα, ήδη «βαφτίζεται» η επόμενη μέρα:

  • Φανάρι ή Ampel = SPD + Πράσινοι + FDP
  • Τζαμάικα (αναφορά στη σημαία) = Ένωση + Πράσινοι + FDP
  • Κένυα (το ίδιο) = SPD + Ένωση + Πράσινοι
  • Γερμανία (πάλι το ίδιο) ή Μίκυ Μάους (με βάση τα ρούχα του) = SPD + Ένωση + FDP
  • Κόκκινο-κόκκινο-πράσινο ή R2G = SPD + Πράσινοι + Αριστερά

Κι αν αξίζει να τονιστεί κάτι, είναι πως σε κανένα σενάριο δεν περιλαμβάνεται το AfD, γιατί απ’ ότι φαίνεται, κανένα, πλέον, κόμμα της Γερμανίας δε θα ήθελε να συμμαχήσει με την φιλοναζιστική ακροδεξιά.


σχετικα αρθρα