Γερμανικές εκλογές 2017: Στις κάλπες 61 εκατ. Γερμανοί! Απόλυτο φαβορί η Α. Μέρκελ – Βαριά σκιά από την απειλή της εθνικιστικής δεξιάς

Περίπου 61,8 εκατομμύρια γερμανοί πολίτες καλούνται σήμερα στις κάλπες προκειμένου να εκλέξουν το 19ο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιό τους. Οι κάλπες ανοίγουν στις 08:00 (τοπική ώρα, 09:00 ώρα Ελλάδας) και κλείνουν στις 18:00, οπότε και θα ανακοινωθεί η πρώτη πρόβλεψη αποτελέσματος (exit poll).
Εάν επαληθευτούν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Χριστιανική Ένωση (CDU-CSU) της Άγγελα Μέρκελ αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 34 και 36%, μακριά από το 41,5% του 2013, ενώ το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του Μάρτιν Σουλτς κινδυνεύει να καταγράψει νέο ιστορικό χαμηλό, μετά το 25% της προηγούμενης αναμέτρησης. Η προσοχή ωστόσο στρέφεται κυρίως στη μάχη των μικρότερων κομμάτων για την τρίτη θέση, με την ξενοφοβική Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) να έχει το προβάδισμα με ποσοστό κοντά στο 12%, την Αριστερά να ακολουθεί με 8-11%, τους Φιλελεύθερους να επιστρέφουν στην Βουλή με 9-10% και τους Πράσινους να αγγίζουν, σύμφωνα με τα πλέον αισιόδοξα προγνωστικά, το 8%. Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων έχουν πάντως προειδοποιήσει για τον κίνδυνο η AfD να έχει υποτιμηθεί προεκλογικά και παραπέμπουν στις πρόσφατες εκλογές σε τοπικό επίπεδο, όπου το κόμμα έλαβε τελικά ποσοστά κατά 2-3% υψηλότερα της πρόβλεψης.

Οι αναποφάσιστοι ξεπερνούσαν ως προχθές το 30%, προκαλώντας μεγάλο εκνευρισμό κυρίως στα δύο μεγάλα κόμματα, ενώ σε αντίστοιχα επίπεδα αναμένεται να κυμανθεί και η αποχή των ψηφοφόρων, οι οποίοι πάντως είχαν το δικαίωμα της επιστολικής ψήφου.

Στις φετινές εκλογές έχουν δικαίωμα ψήφου 400.000 λιγότεροι πολίτες από ό,τι το 2013, ενώ τρία εκατομμύρια Γερμανοί θα ψηφίσουν για πρώτη φορά. Από τα 18,6 εκατομμύρια άτομα με καταγωγή από το εξωτερικό, δικαίωμα ψήφου έχουν τα 6,1 εκατομμύρια, εκ των οποίων 1,5 εκατομμύριο Γερμανορώσοι και 1,3 εκατομμύριο Γερμανοτούρκοι. Οι Έλληνες κάτοχοι γερμανικής υπηκοότητας είναι περίπου 60.000, δεν είναι ωστόσο γνωστό πόσοι από αυτούς είναι άνω των 18 ώστε να έχουν δικαίωμα ψήφου.

Σε ό,τι αφορά το κόστος των εκλογών, το υπουργείο Εσωτερικών υπολογίζει ότι μπορεί να φτάσει έως και τα 92 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, τα 16 εκατομμύρια διατίθενται για έξοδα των εθελοντών εκλογικών βοηθών και των μελών των εκλογικών επιτροπών που λαμβάνουν 25 και 35 ευρώ αντίστοιχα.
Τα ίδια τα κόμματα δαπανούν κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας μεγάλα ποσά, που προέρχονται από το κράτος, συνδρομές μελών και απευθείας δωρεές.

Το γεγονός ότι είναι υποχρεωμένα να δηλώνουν μόνο τις δωρεές άνω των 50.000 ευρώ έχει κατά καιρούς σχολιαστεί αρνητικά. Σε αυτές τις εκλογές πάντως, οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) ξόδεψαν 20 εκατομμύρια, οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) εταίροι τους εννέα, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) 24, η Αριστερά 6,5, οι Πράσινοι 5,5 και οι Φιλελεύθεροι (FDP) 5. Η Εναλλακτική για την Γερμανία δεν έχει ακόμη δηλώσει τα οικονομικά της στοιχεία, ωστόσο η προεκλογική της καμπάνια εκτιμάται ως ιδιαίτερα ακριβή, με την πηγή των εσόδων να παραμένει άδηλη.

Τα κόμματα τα οποία συμμετέχουν στις σημερινές εκλογές είναι συνολικά 42 και οι υποψήφιοι 4.828. Από αυτούς μόλις οι 1.400 είναι γυναίκες, ενώ διαχρονικά οι γυναίκες, αν και είναι περισσότερες στο εκλογικό σώμα, έχουν υψηλότερα ποσοστά αποχής. Προκειμένου αυτή η στάση να αλλάξει, 23 γυναικεία περιοδικά οργάνωσαν καμπάνια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τον τίτλο #GERWOMANY, μέσω της οποίας προσπάθησαν να πείσουν τις γυναίκες να ψηφίσουν και να μην επιτρέψουν στις λαϊκιστικές δυνάμεις να ενισχυθούν.

Το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο απαρτίζεται από το λιγότερο 598 βουλευτές. Λόγω όμως ενός περίπλοκου – και ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικού – συστήματος, ο αριθμός τους μπορεί να αυξηθεί αρκετά. Στην απερχόμενη Βουλή συμμετείχαν 630 βουλευτές, ενώ οι σημερινές εκλογές εκτιμάται ότι θα αναδείξουν ακόμη περισσότερους, καθώς το όριο του 5% για την είσοδο στην Μπούντεσταγκ αναμένεται να περάσουν περισσότερα κόμματα.

Οι συμμαχίες και τα σενάρια της επόμενης μέρας

ο γερμανικό εκλογικό σύστημα επιβάλλει τον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας και αυτό δημιουργεί πονοκέφαλο στα κομματικά επιτελεία ιδίως φέτος λόγω του θεωρούμενης βεβαίας εισόδου δύο ακόμα κομμάτων τα οποία δεν εκπροσωπούνταν στην προηγούμενη Βουλή / Bundestag: του Φιλελεύθερου FDP και του ακροδεξιού κόμματος «Εναλλακτική για την Γερμανία». Κατά τους ειδικούς, η είσοδός τους στην Μπούντεστακ θα μειώσει καταρχάς τις έδρες κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων που ήδη βρίσκονται στη Βουλή, της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU/CSU), του σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD), αλλά ενδεχομένως και των μικρότερων, δηλαδή των Πρασίνων (Die Gruenen) και της Αριστεράς (Die Linke). Φυσικά οι πιθανοί εφικτοί συνδυασμοί των ενδιαφερομένων και κυρίως …δυναμένων να συμμετάσχουν στον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό έχουν αναλυθεί δεόντως στο παρασκήνιο από τα κομματικά επιτελεία.

Καταρχάς όλα τα κόμματα αποκλείουν την συνεργασία με το AfD και η Αριστερά αποκλείεται εκ προοιμίου από την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση. ‘Ετσι, δια της εις άτοπον απαγωγής μένουν τα υπόλοιπα. Ποιοί είναι οι κυβερνητικοί συνασπισμοί που μπορεί να προκύψουν και ποιά πολιτική θα ακολουθήσουν απέναντι στην Ελλάδα;

Πολυσυζητημένος είναι ο λεγόμενος συνδυασμός Τζαμάικα (από τα χρώματα της σημαίας της, το μαύρο, το πράσινο και το κίτρινο τα οποία αντιστοιχούν στο CDU, τους Πράσινους και το FDP). Τέτοιoς συνασπισμός δεν έχει υπάρξει σε ομοσπονδιακό επίπεδο και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως θα συνδυαστούν οι απόψεις τους για την Ελλάδα. Και τούτο διότι οι μεν Φιλελεύθεροι είναι υπέρ της σκληρής στάσης που φτάνει μέχρι τις συμβουλές να βγει από την ευρωζώνη για το καλό της, οι δε Χριστιανοδημοκράτες δεν συζητούν πλέον το θέμα καθόλου όπως φυσικά και οι Πράσινοι.

Πάντως, ο Ελμαρ Μπροκ, πολύπειρος και αρχαιότερος χριστιανοδημοκράτης ευρωβουλευτής, απέκλεισε (σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ) κάθε συζήτηση γύρω από το θέμα αυτό, ενώ άλλοι συνάδελφοί τους λένε απλώς ότι οι Φιλελεύθεροι θα πειστούν να μην επιμείνουν. Ίσως και να έχουν δίκαιο διότι απλώς το FDP θέλει προεκλογικά να αλιεύσει ψήφους. Αλλά και στο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους οι απόψεις των τριών αυτών εν δυνάμει εταίρων διίστανται, αφού οι Πράσινοι είναι υπέρ, οι Χριστιανοδημοκράτες και ο κ. Σόιμπλε παραπέμπουν την εξέτασή του για την, μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος βοήθειας, εποχή. Για τους Φιλελεύθερους ούτε λόγος να γίνεται φυσικά. Αντίβαρο θα αποτελούσε βέβαια η παρουσία των Πρασίνων στην κυβέρνηση και αυτό θα λειτουργούσε υπέρ της Ελλάδας.

Αν αναλογιστεί όμως κανείς ότι οι διαφορές τους σε άλλα θέματα, όπως είναι το προσφυγικό και το κλίμα , είναι μεγάλες, η συνύπαρξή τους μοιάζει μάλλον δύσκολη. Φιλελεύθεροι και Πράσινοι συμφωνούν απολύτως σε ένα πράγμα, προεκλογικά τουλάχιστον: ότι δεν μπορούν να φανταστούν ένα συνασπισμό «Τζαμάικα». Οι αριθμοί που προκύπτουν από τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις συνηγορούν πάντως υπέρ του τρικομματικού αυτού σεναρίου.

Λιγότερες δυσκολίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα είχε το σχήμα Χριστιανοδημοκράτες-Φιλελεύθεροι καθότι είναι ιδεολογικά συγγενέστεροι. O Kρίστιαν Λίντνερ όμως, ο πρόεδρος του FDP, προτίθεται να διεκδικήσει για το κόμμα του το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να γίνουν οι αλλαγές που επαγγέλλεται. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει την -μάλλον απίθανη- απομάκρυνση του δημοφιλέστατου και ισχυρότατου κ. Σόιμπλε.

Εκτός αν και η κ. Μέρκελ βρει την ευκαιρία να τον θυσιάσει. Ο κ. Σόιμπλε όμως δηλώνει -και είναι- νομιμόφρων παρά τις διαφωνίες που μπορεί να έχει κατά καιρούς με την καγκελάριο. Ένας υπουργός Οικονομικών από τις τάξεις των Φιλελευθέρων θα της είναι όμως (και) στα θέματα που απασχολούν την Ελλάδα; Εξάλλου ο νυν υπουργός Οικονομικών είναι ο καταλληλότερος για να κάνει τις όποιες υποχωρήσεις στον κ. Μακρόν, αφού οι Γερμανοί του έχουν εμπιστοσύνη.

Στην -πιθανότερη- περίπτωση που παραμείνει ο πρώτος, η Ελλάδα θα έχει να αντιμετωπίσει την άκαμπτη, αλλά γνωστή στάση του. Στην δεύτερη η σκλήρυνσή της μάλλον θα πρέπει να θεωρείται πιθανή, αφού θα συνεπικουρείται και από τους -συντηρητικότερους της κ. Μέρκελ- Βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές του CSU. Θα θελήσει όμως η καγκελάριος Μέρκελ να συνασπιστεί με ένα εταίρο ο οποίος φέρεται αποφασισμένος να επιβάλει σκληρές οικονομικές απόψεις και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αφού απορρίπτει τις προτάσεις Μακρόν; Για το σενάριο αυτό πάντως τα ποσοστά που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις φαίνεται πως δεν αρκούν.

Όπως και για το σενάριο της συνεργασίας Χριστιανοδημοκρατών- Πρασίνων. Στην περίπτωση όμως αυτή, η νέα γερμανική κυβέρνηση, ιδίως ο κ. Σόιμπλε, πιεζόμενη από τους Πράσινους θα λειάνει τις θέσεις της απέναντι στην Ελλάδα. Όμως το βαυαρικό CSU δύσκολα θα δεχόταν να συγκυβερνήσει με τους Πράσινους έστω και αν συμπροεδρεύουν του κόμματος οι λεγόμενοι ρεαλιστές (η Κάτριν Γκέρινγκ-Εκαρντ και ο Τσεμ Εζντεμιρ). Ιδιαίτερα ευνοϊκή θα ήταν βέβαια για την Ελλάδα η ανάληψη του υπουργείου Οικονομικών από τους Πράσινους, οι οποίοι, όπως και το FDP, θα το βάλουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Απομένει ένα ακόμα σενάριο, αφού τόσο ο κοκκινο-κοκκινο-πράσινος συνασπισμός όπως και ο σχηματιμνός κυβέρνησης υπό τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) με τους Φιλελεύθερους (FDP) και τους Πράσινους (Die Gruenen) αποκλείεται από τα μέχρι σήμερα δημοσκοπικά ευρήματα: το σενάριο της συνέχισης του σημερινού «μεγάλου συνασπισμού» μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών. Και ο πιο αδιάφορος Γερμανός πολίτης θα έχει διαπιστώσει ότι κανένα από τα δύο αυτά κόμματα, ούτε καν το SPD για ψηφοθηρικούς έστω λόγους, δεν τον αποκλείει. Δεν ήταν και τόσο άσχημος λένε μάλιστα κατ΄ιδίαν υψηλόβαθμα στελέχη και των δύο κομμάτων. Η περίπτωση αυτή μας είναι γνωστή.

Η Ελλάδα θα έχει ένα ισχυρό συμπαραστάτη εντός της κυβέρνησης -αλλά και στην Ευρώπη- για την ελάφρυνση του χρέους και την χαλάρωση της πολιτικής λιτότητας και των περικοπών, ο οποίος θα αποτελεί αντίβαρο στον κ. Σόιμπλε, εάν φυσικά παραμείνει υπουργός Οικονομικών, αφού το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είναι πολύ πιθανόν να διεκδικήσει το υπουργείο του. Αν τα πράγματα γίνουν έτσι η μεν κ. Μέρκελ θα έχει μια σοβαρή δικαιολογία να μετακινήσει τον κ. Σόιμπλε χωρίς να διακινδυνεύει και την ευρωπαϊκή της πολιτική, όπως θα συνέβαινε με το FDP, το δε SPD θα μπορέσει να επιβάλει ορισμένα μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης που επαγγέλλεται ώστε να μην καταποντιστεί πολιτικά.

Το σενάριο αυτό μπορεί να είναι και η τελευταία επιλογή μετά από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων. Ή και η πρώτη, ιδίως εάν το ακροδεξιό AfD έχει υψηλό ποσοστό και ως τρίτο κόμμα είναι αξιωματική αντιπολίτευση, αφού η συνέχιση της συνεργασίας των νυν εταίρων θα είναι πλέον θέμα επιτακτικής δημοκρατικής ανάγκης και έτσι θα γίνει ευκολότερα αποδεκτή από τους σοσιαλδημοκράτες εντός και εκτός του κόμματος.
Η πίεση πάντως ενός -ενδεχομένως- ισxυρού AfD, έστω και από την αντιπολίτευση, ίσως να έχει καταλυτική σημασία ως προς την στάση που θα τηρήσουν οι συντηρητικοί κυβερνητικοί εταίροι στο θέμα της Ελλάδας, αφού θα πιέζουν από δεξιά την κ. Μέρκελ, το κόμμα της οποίας θα φοβάται διαρροές προς το AfD.

Σύρος πρόσφυγας καλεί τους Γερμανούς να προστατεύσουν τη Δημοκρατία τους—πηγαίνοντας να ψηφίσουν

Ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία Μάρτιν Σουλτς διάβασε δημόσια χθες ένα μήνυμα που έλαβε μέσω Facebook από έναν νεαρό σύρο πρόσφυγα, ο οποίος προτρέπει τους Γερμανούς να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις σημερινές βουλευτικές εκλογές.

Στο μήνυμα-ανοικτή επιστολή του προς τον γερμανικό λαό ο Άμπντουλ Αμπάσι, μεταφραστής στο Γκέτινγκεν, αφηγείται ότι είδε φίλους του να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια του καθώς συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις με κεντρικό αίτημα τον εκδημοκρατισμό της Συρίας το 2012, σημείωσε ο Σουλτς.

«Οι σκοποί τους και οι επιθυμίες τους αφορούσαν πράγματα που θεωρούνται φυσιολογικά στη Γερμανία του 2017. Πέθαναν επειδή ήθελαν να ζήσουν σαν ελεύθεροι άνθρωποι (…). Ήθελαν να έχουν το δικαίωμα της συμμετοχής στα κοινά, στην πολιτική, στη χώρα τους», γράφει ο Αμπάσι.

«Η δυνατότητα να ψηφίζεις και να ζεις σε μια δημοκρατική χώρα είναι ένα όνειρο για πολλούς σε αυτόν τον κόσμο», συνεχίζει. «Πηγαίνετε να ψηφίσετε και να προστατεύσετε τη δημοκρατία σας, να προστατεύσετε εμάς από τους ανθρώπους που μας χωρίζουν σε κατηγορίες, δίνουν αγώνα για να μη ζήσουμε μαζί, θέλουν να διχάσουν την κοινωνία».

Στη σελίδα του προφίλ του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης, ο Αμπάσι αναφέρει πως κατάγεται από το Χαλέπι της Συρίας και σπουδάζει οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν.

Ο Σουλτς τόνισε ότι αυτή η ανοικτή επιστολή υπογραμμίζει πόσο μεγάλη σημασία έχει η συμμετοχή στις εκλογές, την ώρα που το αντιμεταναστευτικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) προβλέπεται ότι θα γίνει η πρώτη ακροδεξιά παράταξη που θα εκλέξει βουλευτές στην Μπούντεσταγκ μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Αμπάσι ανήρτησε την ανοικτή επιστολή αυτή απαντώντας σε μια ανάρτηση του Σουλτς στο Facebook, στην οποία ο υποψήφιος του SPD αποκάλεσε την AfD «κίνδυνο για τη δημοκρατία μας» κι επανέλαβε τη θέση του ότι «δεν έχει καμιά δουλειά στη Βουλή» της χώρας.

Η AfD εκτιμάται ότι μπορεί να λάβει ακόμη και το 13% των ψήφων στις σημερινές εκλογές, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, κάτι που εάν επαληθευτεί θα σημάνει πως θα γίνει το τρίτο ισχυρότερο κόμμα της χώρας.

«Τι υπέροχη επιστολή, και τι πρόκληση για εμάς», συμπλήρωσε ο Μάρτιν Σουλτς απευθυνόμενος στους υποστηρικτές του στην τελευταία ομιλία του πριν ανοίξουν οι κάλπες.

Απόλυτο φαβορί η Α. Μέρκελ και η… βαριά σκιά της ακροδεξιάς

Η Αγγελα Μέρκελ , φαβορί των γερμανικών εκλογών, και ο σοσιαλδημοκράτης αντίπαλός της Μάρτιν Σουλτς ολοκλήρωσαν την προεκλογική εκστρατεία στις εκλογικές τους περιφέρειες την παραμονή μίας ψηφοφορίας που απειλεί να σημαδευτεί από ένα ιστορικό άλμα των λαϊκιστικών εθνικιστικών δυνάμεων της ακροδεξιάς.

Τις τελευταίες εβδομάδες η 63χρονη καγκελάριος βρέθηκε αντιμέτωπη κατά τη διάρκεια των προεκλογικών της συγκεντρώσεων με ομάδες ακροδεξιών που την κατηγορούν για «προδοσία» όταν, το 2015, άνοιξε τις πύλες της Γερμανίας σε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνους.

Εθνικιστικό μίσος

Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία, που ριζοσπαστικοποίησε τη ρητορική του κατά τις τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας, κέρδισε πόντους στις δημοσκοπήσεις και κατατάσσεται τρίτο με 11% έως 13% της πρόθεσης ψήφου, μπροστά από την αριστερά του Die Linke, τους φιλελεύθερους του FDP και τους Πράσινους.

Μία τέτοια εκλογική επίδοση είναι πρωτοφανής για την μεταπολεμική Γερμανία. Μεγάλο τμήμα της κοινωνίας των πολιτών προειδοποιεί για την απειλή που συνιστά η ψήφος υπέρ του AfD, που χαρακτηρίζεται από πολλούς κόμμα της άκρας δεξιάς ή ακόμη και κληρονόμος του ναζισμού.

Η εκλογική επιτυχία του AfD θα ρίξει τη σκιά της στην αναμενόμενη νίκη των χριστιανικών ενώσεων CDU και CSU της Αγγελα Μέρκελ, οι οποίες βρίσκονται στο 34%-36% , πολύ μπροστά από τους σοσιαλδημοκράτες του SPD που λαμβάνουν 21%-22%.Ο αντιπρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής του Αουσβιτς Κρίστοφ Χόιμπνερ φοβάται ότι μία εκλογική επιτυχία της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, «ενός συνονθυλεύματος αντισημιτών, εχθρών της δημοκρατίας και υποκινητών του εθνικιστικού μίσους», θα ενισχύσει σημαντικά του λαϊκιστές και τους εξτρεμιστές της δεξιάς σε ολόκληρη την Ευρώπη, σύμφωνα με το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Για την εφημερίδα Suddeutsche Zeitung, η είσοδος του AfD στην κάτω βουλή «θα αποτελέσει ορόσημο στην ιστορία της Γερμανίας». «Η σοβαρότητα τη κατάστασης δεν έγινε αντιληπτή παρά πολύ αργά», σχολιάζει η εφημερίδα.

Ποιος συνασπισμός;

Κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Βερολίνο, ο Μάρτιν Σουλτς είχε αποκαλέσει την Αγγελα Μέρκελ υποψήφια της ακινησίας.
«Τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν μπορούν να είναι τέσσερα χρόνια απραγίας και λήθαργου», είπε καταγγέλλοντας την «υπνωτική πολιτική» της καγκελαρίου.
Ομως, ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος με το μήνυμα αυτό θέλησε να αγνοήσει το γεγονός ότι το κόμμα του συγκυβερνά με την Χριστιανοδημοκρατική Ενωση από το 2013, ενώ η έκκλησή του για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος σε μία χώρα που βρίσκεται σε οικονομική ανάπτυξη και όπου η ανεργία βρίσκεται στα χαμηλότερα επίεδά της.

Εάν η νίκη της φαίνεται δεδομένη, η Αγγελα Μέρκελ θα βρεθεί μπροστά στη μεγάλη πρόκληση του σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού.

Εχει αποκλείσει συνεργασία με τα άκρα και η απλούστερη λύση θα ήταν η επανάληψη του μεγάλου συνασπισμού με τους σοσιαλδημοκράτες.

Ομως, το SPD, που βρίσκεται εν μέσω υπαρξιακής κρίσης, δεν έχει ακόμη αποφασίσει για το ενδεχόμενο συμμετοχής του και πάλι στην κυβέρνηση και είναι πιθανόν να αναζητήσει μία ανάπαυλα στην αντιπολίτευση.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στην περίπτωση αυτή θα έμενε μία και μόνη δυνατότητα: μία συμμαχία των CDU/CSU με το FDP και τους Πράσινους. Ομως οι διαφορές ανάμεσα στους φιλελεύθερους και τους οικολόγους για θέματα όπως το μέλλον του ντίζελ ή οι πρόσφυγες είναι τόσο μεγάλες που δύσκολα φαντάζεται κανείς τη διαχείρισή τους. Και ο φωτογενής ηγέτης των φιλελευθέρων Κρίστιαν Λίντνερ, απηνής πολέμιος μεταξύ άλλων και των γαλλικών προτάσεων για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, προαναγγέλλεται δύσκολος εταίρος για την Αγγελα Μέρκελ.

• AfD
• Bundestag
• CDU
• Die Gruenen
• Die Linke
• SPD
• Άνγκελα Μέρκελ
• Γερμανία
• γερμανικές εκλογές
• Ελλάδα
• Μάρτιν Σουλτς