current views are: 16

14 Μαρτίου 2018
Δημοσίευση14:16

Στίβεν Χόκινγκ: Ο άνθρωπος που νίκησε τον θάνατο και άλλαξε την ιστορία

Το 1963, διαγνώστηκε με την ασθένεια των κινητικών νευρώνων.

Δημοσίευση 14:16’

Το 1963, διαγνώστηκε με την ασθένεια των κινητικών νευρώνων.

Ο Στίβεν Χόκινγκ, γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1942 στην Οξφόρδη από τον Φρανκ και την Ίζομπελ Χόκινγκ. Οι γονείς του, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που υπήρχαν στην οικογένεια, είχαν σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο Χόκινγκ άρχισε την εκπαίδευσή του στο Byron House School, ενώ αργότερα κατηγόρησε τις «προοδευτικές μεθόδους» του για την αποτυχία του να μάθει να διαβάζει όσο φοιτούσε σε αυτό το σχολείο.

Ο Χόκινγκ ξεκίνησε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τον Οκτώβριο του 1959 σε ηλικία 17 ετών. Τους πρώτους 18 μήνες που βρισκόταν στο πανεπιστήμιο, δεν φαινόταν να βρίσκει κάποιο ενδιαφέρον στα μαθήματα, καθώς έβρισκε την ακαδημαϊκή μελέτη, «γελοία εύκολη». Επιπλέον, ήταν νεότερος από πολλούς άλλους σπουδαστές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάνει εύκολα φιλίες και έτσι πολύ συχνά ήταν μόνος του.

Το 1963, διαγνώστηκε με την ασθένεια των κινητικών νευρώνων. Οι εκτιμήσεις των γιατρών, έλεγαν πως θα έχει ακόμα δύο χρόνια ζωής. Αυτός φυσικά τους διέψευσε και πέθανε 55 χρόνια αργότερα. Η ασθένειά του, εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια των ετών. Ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου παράλυτος και επικοινωνούσε μέσω συσκευής παραγωγής ομιλίας.

Ο εμβληματικός φυσικός, τον Οκτώβριο του 1962, άρχισε τη μεταπτυχιακή του εργασία στο Τρίνιτι Χολ του Πανεπιστημίου Cambridge. Η ένταξή του εκεί, δεν ήταν εύκολη, καθώς τη νύχτα πριν τις εξετάσεις κοιμήθηκε ελάχιστα και ο τελικός βαθμός πτυχίου στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ήταν οριακά μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας διάκρισης. Έτσι, μια προφορική εξέταση ήταν απαραίτητη. Όταν του ζητήθηκε να περιγράψει τα μελλοντικά του σχέδια, στην προφορική εξέταση, είπε: «Εάν μου απονείμετε έναν πρώτο τίτλο, θα πάω στο Cambridge. Εάν λάβω ένα δεύτερο, θα μείνω στην Οξφόρδη, έτσι αναμένω ότι θα μου δώσετε έναν πρώτο». Οι εξεταστές αμέσως κατάλαβαν ότι πρόκειται να έναν εξαιρετικά ευφυή σπουδαστή και έτσι του παρέδωσαν το πτυχίο του με διάκριση (Honours Degree).

Στις 14 Ιουλίου του 1965, νυμφεύθηκε τη Τζέιν Γουάιλντ. Το Μάρτιο του 1966, πήρε το διδακτορικό του και η εργασία του με τίτλο «Ιδιομορφίες και Γεωμετρία του χωροχρόνου», κέρδισε το Βραβείο Άνταμς εκείνης της χρονιάς.

Τον Μάιο του 1967, γεννήθηκε ο γιός του Ρόμπερτ, ενώ τρία χρόνια αργότερα, γεννήθηκε και η κόρη του Λούσι. 

Από το 1973, ο Χόκινγκ, μετακινήθηκε στη μελέτη της κβαντικής βαρύτητας και της κβαντικής μηχανικής. Η δουλειά του σε αυτόν τον τομέα οδήγησε σε μια επίσκεψη στη Μόσχα και σε συζητήσεις με τον Γιάκοφ Μπορίσοβιτς Ζέλντοβιτς και τον Αλεξάντερ Σταρομπίνσκι, του οποίου η εργασία έδειξε ότι σύμφωνα με την αρχή της αβεβαιότητας οι περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες εκπέμπουν σωματίδια.

Όταν το 1974 ο Χόκινγκ διορίστηκε επισκέπτης καθηγητής στο Sherman Fairchild Distinguished Scholar στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Καλτέκ), η Τζέιν πρότεινε ότι ένας μεταπτυχιακός ή μεταδιδακτορικός σπουδαστής μπορεί να μείνει μαζί τους και να βοηθήσει με την φροντίδα του. Ο Χόκινγκ δέχτηκε, και ο Μπέρναρντ Καρ ταξίδεψε στην Καλιφόρνια μαζί τους ως πρώτος πολλών σπουδαστών που εκπλήρωσαν αυτόν τον ρόλο.

Το 1975, επέστρεψε στο Cambridge έχοντας τη θέση του αναγνώστη (ακαδημαϊκός βαθμός). Το 1975 του απονεμήθηκαν το μετάλλιο Έντινγκτον και το Χρυσό Μετάλλιο Πίος Θ΄, και το 1976 το βραβείο Ντάνι Χάινεμαν, το βραβείο Μάξουελ και το βραβείο Χιους. Ο Χόκινγκ διορίστηκε καθηγητής με θέση στη βαρυτική φυσική το 1977. Το 1978, έλαβε το μετάλλιο Άλμπερτ Αϊνστάιν και έγινε επίτιμος διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Τον Απρίλιο του 1979, ο Χόκινγκ καλωσόρισε στην οικογένεια το τρίτο του παιδί, τον Τίμοθι. Επίσης, την ίδια χρονιά διορίστηκε ως καθηγητής μαθηματικών στην έδρα που κατείχε ο Ισαάκ Νεύτων στο Cambridge (Lucasian Professor of Mathematics).

Το 1981, ξεκίνησε μια νέα γραμμή έρευνας στην κβαντική θεωρία σχετικά με την προέλευση του κόσμου. Σε μια διάσκεψη του Βατικανού παρουσίασε μελέτες που πρότειναν ότι μπορεί να μην υπάρχει κανένα όριο — αρχή ή τέλος — στο Σύμπαν.

Για την επικοινωνία του, ο Χόκινγκ αρχικά έσμιγε τα φρύδια του για να επιλέγει γράμματα από μια κάρτα ορθογραφίας. Το 1986, έλαβε ένα πρόγραμμα υπολογιστή αποκαλούμενο «Equalizer», το οποίο θα τον βοηθούσε να λύσει το πρόβλημα της ομιλίας και της γραφής.

Το 1988, προχώρησε στην έκδοση του βιβλίου του «Το χρονικό του Χρόνου», το οποίο πούλησε περίπου εννιά εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε τουλάχιστον 40 γλώσσες. Η επιτυχία οδήγησε σε σημαντική οικονομική ανταμοιβή, αλλά επίσης και σε προκλήσεις λόγω διασημότητας.

Ο Χόκινγκ που είχε έρθει πολύ κοντά με μια από τις νοσοκόμες του, την Ελέιν Μέισον, αποφάσισε να χωρίσει με την Τζέιν. Μετά από το διαζύγιό του από τη Τζέιν την άνοιξη του 1995, ο Χόκινγκ παντρεύτηκε τη Μέισον τον Σεπτέμβριο. «Είναι θαυμάσιο, παντρεύτηκα τη γυναίκα που αγαπώ», δήλωσε.

Μετά από μια μεγάλη ψηφοφορία, εντάχθηκε στον κατάλογο του BBC, με τους 100 Μεγαλύτερους Βρετανούς. Εξέδωσε βιβλία και έδωσε πολλές διαλέξεις για την κβαντική φυσική και τις μαύρες τρύπες, ενώ τιμήθηκε με δεκάδες βραβεία. Πολλά κτίρια στη Βρετανία και σε άλλες χώρες φέρουν το όνομά του.

Ο θάνατός του σημειώθηκε την Τετάρτη 14 Μαρτίου του 2018, παγκόσμια ημέρα της σταθεράς «π» και επέτειος της γέννησης του Άλμπερτ Αϊνστάιν. 

 

Πηγή γραφήματος: ΑΠΕ-ΜΠΕ


σχετικα αρθρα