Όποιος προκαλέσει εκλογές… απλώς πρέπει να τις χάσει

Με την οικονομία διαλυμένη και την κοινωνία στα κάγκελα, παρακολουθούμε το θέατρο του παραλόγου. Δύο μέρες στη βουλή ήταν αρκετές για να επιβεβαιώσουν αυτό που οι πάντες γνωρίζουμε: ότι αυτό το πολιτικό προσωπικό είναι κατώτερο για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Ένα κοινοβούλιο και μια κυβέρνηση που δεν μπορούν να διαχειριστούν μια πρόεδρο της βουλής που ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί της, οι πρακτικές για τις  διαδικασίες όχι μόνο μειοψηφούν αλλά εξοργίζουν ακόμα και τους πρώην συντρόφους της στην κυβέρνηση. Είναι αυτό το κοινοβούλιο που αξίζει σε αυτήν την χώρα; 

Είμαστε όμως καταδικασμένοι να ζούμε με τις επιλογές μας… Ένας κακός γάμος έχει και τη δυνατότητα ενός καλού διαζυγίου! Βέβαια υπάρχουν τα παιδιά, οι συγγενείς και τα οικονομικά θέματα που πρέπει να διαχειριστούν οι ενδιαφερόμενοι μέχρι να προσφύγουν στους δικηγόρους. 

Η κυβέρνηση παντρεύτηκε την αντιπολίτευση με σύμφωνο την επιβίωση της χώρας αλλά χώρισε με το μισό κόμμα της και αυτό το έκανε με δική της ευθύνη καθώς η δική της στρατηγική στη διαπραγμάτευση οδήγησε τα πράγματα, τα «εκβίασε» ώστε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Να χάσει την κυβερνητική πλειοψηφία, να πέσει και κάτω από το ψυχολογικό όριο στήριξης των 120 βουλευτών.    

Ο πρωθυπουργός πήρε μια απόφαση και όπως μας λένε τα κυβερνητικά στελέχη, «έβαλε τη χώρα πάνω από το κόμμα». Και καλά έκανε, όμως αυτό δεν μπορεί να είναι στιγμιαίο αλλά χρειάζεται διάρκεια ώστε να απομακρυνθούμε από κάθε κίνδυνο άτακτης χρεοκοπίας. 

Τα ίδια επιχειρήματα ακούσαμε και από ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ. Αυτοί πίεζαν τον Τσίπρα να συμφωνήσει σε ότι του έδιναν οι δανειστές για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Η παραμονή της χώρας στο ΕΥΡΩ, δεν διασφαλίζεται μόνο με τη συμφωνία αλλά με την υλοποίηση της συμφωνίας. 

Ακούω, με ενδιαφέρον, τα όσα λέγονται για τις εκλογές και για τη ψήφο εμπιστοσύνης.

Όσοι μιλούν πάλι για εκλογές, προφανώς, ξέχασαν τη δέσμευση και τις δηλώσεις περί σωτηρίας της χώρας καθώς αυτές στην κρισιμότερη φάση του οδικού χάρτη της συμφωνίας θα οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στην καταστροφή.  

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης που στήριξαν την κυβέρνηση στο τρίτο μνημόνιο γιατί να μην δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής μέχρι και την ολοκλήρωση της;  Διαφορετικά θα είναι σαν να συμφωνείς με τον αντίπαλο να ρίξεις σωσίβιο στον ναυαγό και να τον εγκαταλείπεις στην τρικυμισμένη θάλασσα για να έρθεις εσύ μόνος σου αργότερα να τον σώσεις.   

Εκλογές τώρα θα σήμαινε πολιτική αστάθεια και αβεβαιότητα, θα άνοιγε ένας νέος κύκλος άγονων αντιπαραθέσεων που θα επιβεβαίωνε τους ακραίους της Ευρώπης που θέλουν τη χώρα μας εκτός ευρωζώνης. Τα κόμματα θα πρέπει επιτέλους να μην βιάζονται να έλθουν στην εξουσία αγνοώντας τη σκληρή πραγματικότητα.  

Η χώρα χρειάζεται ουσιαστική συναίνεση άλλωστε για πρώτη φορά ακόμα και με διαφορές η μεγάλη πλειοψηφία αυτής της βουλής συμφωνεί στην προώθηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων. Μόνο έτσι θα καταφέρει να ορθοποδήσει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και των επενδυτών ώστε να βγει μια ώρα αρχύτερα από την κρίση. Αν έχει εκλογές κάθε τόσο η χώρα, οι θυσίες και ο λογαριασμός θα μεγαλώνουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προφανώς ένα μείζον εσωκομματικό πρόβλημα, μεγαλύτερο πρόβλημα έχουν οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι, τα νοικοκυριά και η πραγματική οικονομία.

Ο πρωθυπουργός πρέπει να συνεχίζει να βάζει τη χώρα πάνω από το κόμμα και τα εσωτερικά ξεκαθαρίσματα. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι υπόλοιποι αρχηγοί των κομμάτων που ψήφισαν τη συμφωνία. Ας ξεχάσουν τις εκλογές και να συναντηθούν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε σύσκεψη αρχηγών και ας αποφασίσουν μια σταθερή και ξεκάθαρη πορεία της κυβέρνησης μέχρι την ολοκλήρωση του οδικού χάρτη σταθεροποίησης της Ελληνικής οικονομίας. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. 

Ο Ελληνικός λαός γνωρίζει και όποιος προκαλέσει εκλογές…θα τις χάσει!

• Αλέξης Τσίπρας
• ΠΑΣΟK
• Ποτάμι
• συμφωνία
• ψήφος εμπιστοσύνης