current views are: 23

20 Ιουλίου 2018
Δημοσίευση14:16

Όλοι στο θάνατο είμαστε ίσοι…

Η ζωή ποτέ δε ρώτησε αν είσαι πένης η βασιλιάς…

Δημοσίευση 14:16’

Η ζωή ποτέ δε ρώτησε αν είσαι πένης η βασιλιάς…

Η ζωή ποτέ δε ρώτησε αν είσαι πένης η βασιλιάς. Αν γεννήθηκες στα πούπουλα ή σε κάποιο φτωχικό σπίτι. Δεν τα ρωτάει η ζωή αυτά, γιατί ξέρει καλύτερα από το καθένα μας πως «όταν κάνουμε σχέδια ο θεός γελάει».

Όλοι στο θάνατο είμαστε ίσοι. Όχι στη ζωή όπως λέει το Σύνταγμά μας. Δύο μέτρα γη σε κάποιον ανώνυμο Σωκράτη, άλλα τόσα σήμερα για το γελαστό παιδί, που θα γινόταν βασιλιάς…. Δυο μάνες κλαίνε σήμερα. Αποχωρίζονται η μία έναν ανώνυμο γιο, που μπορεί να λέγεται Σωκράτης. Δεν είναι στην εκκλησία ο πρωθυπουργός, ούτε κάτι ξεθαμμένοι πολιτικοί που βρήκαν ευκαιρία, είναι κάτι συγγενείς και φίλοι που δεν τους ξέρει κανείς.

Από την άλλη μεριά το γελαστό παιδί της οικογένειας Κόκκαλη, τον Σωκράτη, αυτόν που θα γινόταν βασιλιάς, τον αποχαιρέτησε όλη η ελληνική κοινωνία. Ο πρωθυπουργός. Βαρύ το όνομα, πολλές οι γνωριμίες και τα στεφάνια αμέτρητα. Ποιος θα μπορούσε μια τέτοια μέρα να ξεχωρίσει το πόνο; Το μέγεθος της ανείπωτης λύπης να χάνει η μάνα το παιδί της, να σπάει η αλυσίδα της ζωής και να μετατρέπεται ξαφνικά ο άνθρωπος σε τραγική φιγούρα; Ποιανής μάνας το κλάμα, ο πόνος, η απόγνωση μπαίνει στο ζύγι και βαραίνει; Καμιάς. Και των δύο είναι ίδια. Και απαράλλαχτη. Και των δύο η ζωή καταστράφηκε, είτε θα τη ζήσουν η μία στη Νίκαια ή τα Πετράλωνα και η άλλη στα σκάφη και πλούτη. Και οι δυο που δεν θα γνωριστούν ποτέ θα έχουν χάσει το καμάρι τους, το στερνοπούλι τους, το γιό τους. Μόνο η αρχαία τραγωδία αποτυπώνει τέτοια σκηνικά…

Διαβάστε επίσης:

►Το τελευταίο αντίο του πολιτικού κόσμου στον Σωκράτη Κόκκαλη


σχετικα αρθρα