current views are: 7

11 Δεκεμβρίου 2020
Δημοσίευση13:29

Ραντεβού τον Μάρτιο μέσω Ουάσιγκτον – Τα …γερμανικά του Μακρόν και το εμπάργκο όπλων που έγινε ευρωπαϊκή… γαργάρα

Εάν δεν διαμαρτύρονταν μέχρι την τελευταία στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Αναστασιάδης, ενδεχομένως να μην υπήρχε ούτε καν αυτή η ασπιρίνη στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δύο προσχέδια απορρίφθηκαν με παρέμβαση της ελληνικής πλευράς. Αλλά και το τρίτο είναι κατώτερο των προσδοκιών.

Δημοσίευση 13:29’

Εάν δεν διαμαρτύρονταν μέχρι την τελευταία στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Αναστασιάδης, ενδεχομένως να μην υπήρχε ούτε καν αυτή η ασπιρίνη στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δύο προσχέδια απορρίφθηκαν με παρέμβαση της ελληνικής πλευράς. Αλλά και το τρίτο είναι κατώτερο των προσδοκιών.

Ένα βήμα που μάλλον έμεινε μετέωρο έκανε για μια φορά ακόμη η ΕΕ απέναντι στην Τουρκία αφού η επέκταση των κυρώσεων σε πρόσωπα που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής, δεν αφορούν την εμπλοκή τους το Oruc Reis που έκανε έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αλλά εφαρμογή αποφάσεων που πήρε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 11ης Νοεμβρίου του 2019 και αφορούσαν περιοριστικά μέτρα για τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ο Μπάιντεν

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου 2020 που έδινε δύο μήνες περίοδο χάριτος στην Τουρκία να συμμορφωθεί, στην ουσία ανανεώθηκε με νέα περίοδος χάριτος μέχρι την Σύνοδο του Μαρτίου του 2021. Η βραδυφλεγής ΕΕ έχει στραμμένο το βλέμμα στην Ουάσιγκτον και αναμένει την ορκωμοσία του νέου πλανητάρχη Τζο Μπάιντεν στις 20 Ιανουαρίου και την στρατηγική που θα ακολουθήσει στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και απέναντι στην Τουρκία, της οποίας ο ρόλος στο ΝΑΤΟ αναγνωρίζεται ως σημαντικός, παρά το γεγονός ότι το φλερτ της με την Ρωσία κι άλλες δυνάμεις εκτός της ευρωατλαντικής συμμαχίας παραμένει ισχυρό.

Εάν δεν διαμαρτύρονταν μέχρι την τελευταία στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Αναστασιάδης, ενδεχομένως να μην υπήρχε ούτε καν αυτή η ασπιρίνη στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δύο προσχέδια απορρίφθηκαν με παρέμβαση της ελληνικής πλευράς. Αλλά και το τρίτο είναι κατώτερο των προσδοκιών.

Ο γαλλογερμανικός άξονας

Η θέση της Άνγκελα Μέρκελ στην κατεύθυνση να μην επιβληθούν κυρώσεις οι οποίες θα προκαλέσουν πλήγμα στην Τουρκία πέρασε. Ακόμη και ο στρατηγικός σύμμαχος της Ελλάδας Εμανουέλ Μακρόν, ξέχασε τα γαλλικά του και μίλησε γερμανικά. Βρήκε πολύ ικανοποιητικό το κείμενο των συμπερασμάτων και ισορροπημένο. Βερολίνο και Παρίσι παρέμεναν πιστά στη γραμμή του γερμανογαλλικού δόγματος.

Το ερώτημα είναι εάν ο Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος είχε προεξοφλήσει ότι οι κυρώσεις δεν θα είναι σημαντικές για την Τουρκία, θα ξαναστείλει το Oruc Reis να κάνει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ή θα περιμένει κι εκείνος τον Μπάιντεν να ανοίξει τα χαρτιά του. Ήδη επιχειρεί να ανοίξει γέφυρα με την νέα αμερικανική ηγεσία. Ο Τούρκος πρόεδρος παρότι είχε δεχθεί προσβλητικές αναφορές από τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και είχε αναφερθεί και ο ίδιος υποτιμητικά στο πρόσωπο του, χθες θυμήθηκε ότι ο Μπάιντεν τον είχε επισκεφθεί ακόμη και στο σπίτι του όταν ήταν άρρωστος, και επισήμανε ότι μετά την ορκωμοσία του, θα τα συζητήσουν όλα, «έτσι γίνεται στην πολιτική» τόνισε.

Αυστηρή προειδοποίηση

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη τύπου που έδωσε πριν από λίγο στις Βρυξέλλες, τόνισε ότι η Ευρώπη έκανε ένα βήμα το οποίο «αποτελεί την πιο ισχυρή προειδοποίηση προς την Τουρκία να αλλάξει συμπεριφορά». «Οι κυρώσεις για την Ελλάδα δεν είναι αυτοσκοπός» τόνισε. «Η απειλή όμως των κυρώσεων είναι ένα εργαλείο για να αλλάξει συμπεριφορά η Τουρκία.

Αν η Τουρκία επιμείνει σε αυτή τη συμπεριφορά, υπάρχουν κυρώσεις και θα υπάρχει οικονομικό αντίκτυπο για την Τουρκία.»

Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι έθεσε στους ομολόγους του το θέμα του εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία «μετ´ επιτάσεως» όπως είπε χαρακτηριστικά. Δεν υπήρχαν ελληνικές προσδοκίες για την υιοθέτηση του από την ΕΕ δεδομένου ότι μόνο τρεις χώρες, η Γερμανία, η Ισπανία, και η Ιταλία έχουν σε εξέλιξη εξοπλιστικά προγράμματα ύψους άνω των 10 – 11 δις προς την Τουρκία. Προειδοποίησε όμως ότι θα το ξαναθέτει διότι αποτελεί θέμα πολιτικής ηθικής. Δεν μπορεί ευρωπαϊκές σφαίρες να στρέφονται κατά κρατών μελών της ΕΕ, είναι η γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης η οποία βρίσκει όλο και περισσότερους αποδεκτές στις κοινωνίες και όχι μόνο.

Υπήρχαν κι άλλες χώρες οι οποίες ζητούσαν εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας. Η Ολλανδία μάλιστα το έχει επιβάλει από το 2019 λόγω του πολέμου στη Συρία. Αλλά στη Σύνοδο Κορυφής έπεσαν οι τόνοι στη λογική των συμβιβασμών και των εθνικών συμφερόντων. Εν ολίγοις και το εμπάργκο όπλων έγινε γαργάρα.

Οι διερευνητικές επαφές

Η Σύνοδος Κορυφής έδειξε για μια φορά ακόμη τον δρόμο του διαλόγου και των διερευνητικών επαφών. Κάλεσε την Τουρκία «να επιδείξει συνέπεια και συνέχεια στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης μετά την αποχώρηση του Oruç Reis, προκειμένου να καταστεί εφικτή η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών». Ως προϋπόθεση για τη συνέχισή τους είναι η αποχή από παράνομες δραστηριότητες – όρο που έχει θέσει η Ελλάδα σε κάθε σχετική συζήτηση.

Οι διερευνητικές επαφές διακόπηκαν το 2016 με υπαιτιότητα της Τουρκίας. Την ίδια περίοδο τινάχτηκαν στον αέρα και πάλι με υπαιτιότητα της Τουρκίας οι συνομιλίες για το κυπριακό στο Μοντρέ γεγονός που επιβεβαίωσε την αδιαλλαξία της.

Μετά την πρώτη ελληνοτουρκική κρίση του καλοκαιριού οι διερευνητικές επαφές επανήλθαν στο τραπέζι με γερμανική παρέμβαση αλλά ουδέποτε ορίστηκε ημερομηνία έναρξης τους, καθώς η Τουρκία ήταν αυτή η οποία υπαναχωρούσε με διάφορα προσχήματα, από τον δρόμο του διαλόγου και κλιμάκωνε την ένταση.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έδωσε εντολή στον Ύπατο Εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλουν το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο του 2021, έκθεση για ολόκληρο το φάσμα των ευρωτουρκικών σχέσεων, πολιτικών, οικονομικών και εμπορικών (αξιολόγηση Τελωνειακής Ένωσης). Στην έκθεση θα περιλαμβάνονται και όλα τα εργαλεία και οι επιλογές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του πεδίου των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας.

Η ουσία είναι όμως ότι και πάλι πρέπει να παραμείνει χαμηλά ο δείκτης των προσδοκιών καθώς η τελωνειακή ένωση συνδέεται με οικονομικές συναλλαγές των ευρωπαϊκών κρατών με την Τουρκία που υπερβαίνουν τα 120 – 140 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, με εξαγωγές περίπου ίσης αξίας με τις εισαγωγές από την Τουρκία.


σχετικα αρθρα