Άρθρο Ι. Σαρακιώτη: «Ο φασίστας μέσα μας»

Όπισθεν ολοταχώς για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής η οποία, παρά το ότι έχει δώσει μεγάλους και ιστορικούς αγώνες για την εμπέδωση της δημοκρατίας και το σεβασμό στη διαφορετική άποψη, σήμερα ένα μέρος της βρίσκεται ενώπιον του κινδύνου εκφασισμού του. Από τις ρήσεις του Βολταίρου περισσότερους από δύο αιώνες πριν, πλέον βαδίζουμε σταθερά στην αβεβαιότητα και στην άβυσσο, υπό την προστασία κατά τα λοιπά «αστικών» και «(νέο)φιλελεύθερων» κυβερνητικών κομμάτων. 

«Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις». Αυτά δίδασκε ο Βολταίρος και η επικαιροποίησή τους φαντάζει πιο αναγκαία από ποτέ, μέσω μίας δικαιοσύνης η οποία δε θα λειτουργεί εκδικητικά και μεροληπτικά, μέσω ενός εκπαιδευτικού συστήματος το οποίο θα βασίζεται σε δημοκρατικές αξίες, ανθρωπιστικά ιδεώδη και σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Τα τελευταία κρούσματα βίας και η συγκατάνευση-συνενοχή-επικρότηση από πλευράς επώνυμων και ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου επαναφέρουν στο δημόσιο διάλογο όσα ξεχάσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, όσα θεωρήσαμε αυτονόητα και ξεπερασμένα. Ο αγώνας για τη δημοκρατία και η ανάγκη να μάθουν οι πολίτες ότι η συμμετοχή τους στην πολιτεία προϋποθέτει την τήρηση όρων «συν-βίωσης», «συν-μετοχής» και «συν-ύπαρξης» είναι διαρκής και επίμονος.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και στο καθημερινό λεξιλόγιο της πατριδοκαπηλίας έχουν προστεθεί ισλαμοφοβικές κραυγές, αξιώσεις «φυλετικής καθαρότητας», εθνικιστικές κορώνες και πάσης φύσεως εκφράσεις φανατισμού και μισαλλοδοξίας. Στην Ελλάδα του 2018 προστίθεται ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» και η «ανάγκη να τελειώνουμε με την αριστερά». Ας όψονται όσοι τους κλείνουν πονηρά το μάτι και τους εντάσσουν ακόμη και στα πολιτικά κόμματά τους σε υψηλόβαθμες θέσεις προσβλέποντας σε ψήφους…

Η πρόσφατη άνανδρη επίθεση στον Πέτρο Κωνσταντινέα δεν είχε στόχο τον Βουλευτή, αλλά την ίδια την ουσία της πολιτικής και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Μέσω αυτών των θεσμών και των παραδόσεων, η ελληνική κοινωνία δε φοβήθηκε ποτέ το διαφορετικό, το νέο, την πρόοδο, την εξέλιξη και κυρίως δε φοβήθηκε την ελεύθερη σκέψη. Αυτή η τελευταία αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο, πάνω στον οποίο θεμελιώθηκε η πατρίδα μας και στις πλάτες της στηρίχτηκε και μεγαλούργησε ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός.

Ο Κωνσταντινέας δε φοβήθηκε να σκεφτεί ελεύθερα, ούτε θα φοβηθεί να το κάνει στο μέλλον διότι στη χώρα, που γέννησε τον Ξένιο Δία, δε χωρά φασισμός. Τριάντα άνθρωποι, «σωτήρες» της πατρίδας επιτέθηκαν σε έναν, τριάντα άνθρωποι οι οποίοι πιθανολογώ ότι συχνά πυκνά θα επικαλούνται τον ηρωισμό των «Τριακοσίων του Λεωνίδα» στις Θερμοπύλες κόντρα σε κάθε αριθμητική ασυμμετρία ή και θα καυχιούνται για την Ελλάδα που είναι η γενέτειρα της δημοκρατίας. Πλήρης αντίφαση.

*Ο κ. Ιωάννης Σαρακιώτης είναι Δικηγόρος – Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

• βία