Βελιγράδι: Η ευχάριστη έκπληξη των Βαλκανίων – Η φιλόξενη πόλη με τα χίλια πρόσωπα

Δεν είναι Παρίσι, δεν είναι Λονδίνο, μπορεί να μην έχει την κλασική ομορφιά της Βιέννης ή της Πράγας, όμως το Βελιγράδι για όσους παίρνουν την απόφαση να το επισκεφθούν, και τελευταία γίνονται όλο και περισσότεροι, είναι άκρως γοητευτικό σαν προορισμός και μια κατηγορία από μόνο του.

Σου αφήνει, δε, σίγουρα την αίσθηση ότι πρέπει να ταξιδέψεις ξανά στη φιλόξενη αγκαλιά του για να δεις ό,τι άφησες πίσω και σίγουρα είναι πολλά όσα ένας επισκέπτης δεν βλέπει με την πρώτη, αλλά πρέπει να επιστρέψει για να ξαναδεί.

Στην περίπτωση μάλιστα του Βελιγραδίου θα δει πολλά και διαφορετικά, καθώς πρόκειται για μια πόλη που εξελίσσεται ακόμα και σήμερα και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς: Βρίσκεται ανάμεσα στους επενδυτικούς παραδείσους της Ευρώπης, με έργα όπως το Belgrade Waterfront να υπόσχονται τεράστιες αλλαγές στη φυσιογνωμία της πόλης μέσα στα επόμενα χρόνια.

Χτισμένη στην συμβολή των ποταμών Δούναβη και Σάββα, με τις γέφυρες να δεσπόζουν και να συνθέτουν, ειδικά το βράδυ που είναι φωτισμένες, ένα μαγικό τοπίο, η πρωτεύουσα της Σερβίας έχει σήμερα σχεδόν 2 εκατομμύρια κατοίκους που την κάνουν την τέταρτη πολυπληθέστερη πόλη των Βαλκανίων, μετά την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και το Βουκουρέστι.

”Χωνευτήρι” πολιτισμών και χάρη στη γεωγραφική του θέση, σταυροδρόμι ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, στο Βελιγράδι μπορεί να δει κανείς από την πρώτη στιγμή, έντονα τα σημάδια όλων των κατακτητών που πέρασαν, όπως για παράδειγμα, των Οθωμανών, τον κομμουνιστικό αντίκτυπο, κατάλοιπο από τα χρόνια της Γιουγκοσλαβίας και του Τίτο και την αίγλη της παλιάς, ατμοσφαιρικής Ευρώπης: Αποτέλεσμα όλων αυτών ένας συνδυασμός που δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν επισκέπτη: Ούτε τον νεαρό που επιθυμεί να χαλαρώσει με ατέλειωτες βόλτες και να βιώσει έντονη νυχτερινή ζωή, αλλά ούτε και τον μεγαλύτερο που θα βρει στην Σερβική πρωτεύουσα εντυπωσιακές εικόνες και αξιοθέατα που θα του μείνουν αξέχαστα.

Τα αξιοθέατα

Η περιήγηση στο Βελιγράδι ξεκινά σχεδόν πάντα από την Republic Square, το πιο κεντρικό σημείο της πόλης, με το άγαλμα του εθνικού ήρωα να δεσπόζει και να δείχνει τη νίκη. Ακριβώς απέναντι το Εθνικό θέατρο, σε κλασική μπαρόκ αρχιτεκτονική ανεβάζει παραστάσεις που οι Σέρβοι κάνουν ουρές για να δουν.

Δεξιά από το επιβλητικό άγαλμα, αρχίζει η Knez Mihailova: Ο πιο εμπορικός δρόμος της πόλης και ταυτόχρονα ο πιο γοητευτικός πεζόδρομος του Βελιγραδίου, με τα δεκάδες μαγαζιά, τα πανέμορφα κτίρια, τους μικροπωλητές που πωλούν από φρέσκα λουλούδια μέχρι… ποπ κορν που θα συναντήσετε σχεδόν παντού στα κεντρικά σημεία της πόλης, μαζί με το παγωτό που σερβίρεται ακόμα και μέσα στο χειμώνα.

Στο τέλος της Knez Mihailova, μας περιμένει το επιβλητικό φρούριο Kalemegdan: Μέσα σε εκατοντάδες στρέμματα δεσπόζει το Pobednik, ο άνδρας με το σπαθί, το άγαλμα που αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης, που κατάφερε, την εποχή της δημιουργίας του, στις αρχές του 20ου αιώνα να αποτελέσει μέγιστο θέμα συζήτησης, λόγω του γυμνού και ιδιαίτερου σχεδίου του.

 Καταπράσινο και φιλόξενο, με τεράστια πάρκα, το Kalemegdan αποτελεί, και δικαίως, το καταφύγιο των κατοίκων της πόλης με την απίστευτη θέα στον Δούναβη και στο Νέο Βελιγράδι. Είτε με ομίχλη, είτε με ήλιο, χιλιάδες είναι αυτοί που συρρέουν, ειδικά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, για να απολαύσουν την πανοραμική εικόνα της πόλης από ψηλά.

Η ορθοδοξία δεσπόζει, επίσης, στην πρωτεύουσα της Σερβίας, με τον εντυπωσιακό ναό του Αγίου Σάββα να κόβει την ανάσα: Με ύψος 70 μέτρα, ο λευκός Ναός με τις πράσινες λεπτομέρειες είναι, επίσης, ένα σήμα κατατεθέν της πόλης, αφιερωμένος στη μνήμη του Αγίου Σάββα, συνιστώντας τον μεγαλύτερο ορθόδοξο Ναό στα Βαλκάνια και έναν από τους πέντε μεγαλύτερους στον κόσμο.

Μετά από ένα αρχικό σχέδιο το 1935, ο Πατριάρχης Σερβίας Γερμανός ο Β’ αναθέρμανε την ιδέα για την δημιουργία του το 1958 και έπειτα από 88 αιτήματα προς το κομμουνιστικό καθεστώς η κατασκευή έλαβε έγκριση το 1984. Οι εργασίες ξεκίνησαν τις 12 Αυγούστου 1985, ενώ σημαντικό ορόσημο σε αυτές είναι η τοποθέτηση του 4000 τόνων κεντρικού τρούλου ο οποίος κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου στο έδαφος. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ανέβασμα του τρούλου χρειάστηκε εργασία 40 ημερών!

Και από την θρησκεία πάμε σε έναν δρόμο που δίνει στο Βελιγράδι άρωμα Παρισινής Νοσταλγίας, διατηρώντας όμως την δική του μοναδική φυσιογνωμία, τη Scadarlija, αγαπημένο προορισμό, όλο πέτρα, χρώμα και ιδιαίτερα κτίρια, των κατοίκων της πόλης, αλλά και των τουριστών που σπεύδουν πάντα πρώτα εκεί για να ζήσουν την εμπειρία του.

Μικρά παραδοσιακά σπιτάκια και εστιατόρια το ένα δίπλα στο άλλο, πλανόδιοι μουσικοί, γυναίκες με Σέρβικες στολές δίνουν τον τόνο σε αυτήν περιοχή που θυμίζει έντονα Μονμάρτη.

Ο Νικόλα Τέσλα και του μουσείο: Από το αεροδρόμιο μέχρι τις κεντρικές οδούς, ο Σέρβος εφευρέτης είναι – και δικαίως- ένας εθνικός ήρωας πανταχού παρών στην πόλη.

Μην χάσετε την ευκαιρία και επισκεφθείτε το μουσείο του στην οδό, όπου υπάρχουν πολλά προσωπικά του αντικείμενα, αλλά και επεξηγήσεις για τις εφευρέσεις του.  Όπως μάθαμε, είναι υπό κατασκευήν ένα καινούριο, πολύ μεγαλύτερο μουσείο, το οποίο θα ανοίξει τις πύλες του τους επόμενους μήνες.

Η καθημερινότητα και η γαστρονομία στο Βελιγράδι

Φιλικοί και χαμογελαστοί, οι κάτοικοι της πόλης ξεκινούν σχεδόν πάντα την ημέρα τους με μια στάση σε έναν φούρνο, το δικό τους Pekara, όπου λαχταριστές πίτες, οι ονομαζόμενες Burek απλώνονται μπροστά σου, έτοιμες να σου προσφέρουν την απόλαυση. Γεμιστές με το δικό τους λευκό τυρί που μοιάζει πολύ με φέτα, αλλά δεν είναι, πατάτα, κιμά, μανιτάρια κ.α. είναι πραγματικά ένα γευστικό ποίημα. Οι Σέρβοι τις συνοδεύουν συνήθως με το δικό τους γιαούρτι, μια ρευστή εκδοχή του δικού μας γιαουρτιού, σχεδόν σαν γάλα, ή με έναν ελληνικό καφέ.

Οι Σέρβοι πάντως να ξέρετε ότι γιορτάζουν και ξενυχτούν πολύ. Είτε στις kafanas, κάτι σαν τις δικές μας ταβέρνες, είτε στα μπαράκια, είτε σε μεγάλα κλαμπ, είναι άρχοντες του κεφιού.

Δεν είναι τυχαίο που το 2008 η πόλη ανακηρύχθηκε σε… νυχτερινή πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Τα μεσημεριανά δείπνα και κυρίως αυτά του Σαββατοκύριακου είναι αφιερωμένα στην οικογένεια: Όπως και οι Έλληνες, έτσι και οι Σέρβοι είναι πολύ προσκολλημένοι στις οικογένειές τους και τους αρέσει να περνούν ώρες με τους αγαπημένους τους, πολλές φορές γύρω από ένα τραπέζι, το οποίο παραδοσιακά θα περιέχει: Το kajmak, ένα λευκό αλατισμένο βούτυρο, το οποίο το βάζουν στο ψωμί, το ajvar, ένα ιδιαίτερο μίγμα από καυτερές πιπεριές, τα δικά τους αλλαντικά, αλλά και τα ιδιαίτερα κεμπάπ τους, αλλά και το ιδιαίτερο ρολό Karadorde, με χοιρινό, μοσχάρι ή κοτόπουλο.

Προεξάρχουσα, επίσης, θέση στο Σέρβικο τραπέζι έχουν και τα αλλαντικά τους, με πρώτο το μπέικον, το οποίο είναι λίγο πιο βαρύ από το ελληνικό, αλλά εξίσου νόστιμο.

Απαραίτητο συνοδευτικό στο τραπέζι η rakija, κάτι σαν τη δική μας ρακή, αλλά ίσως στο λίγο πιο…πικάντικο.

Απίστευτες είναι και οι σέρβικες μπίρες, οι οποίες δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τις γερμανικές ή τις ολλανδικές και επιπλέον είναι πολύ πιο οικονομικές!

Η Ιταλική επίδραση

Κάτι που σίγουρα θα σας κάνει εντύπωση στο Βελιγράδι είναι οι πάρα πολλές πιτσαρίες που υπάρχουν στην πόλη: Οι κάτοικοί της λατρεύουν το ιταλικό φαγητό και θέλουν να το τρώνε από το πρωί: Είτε απολαμβάνοντας απλά ένα μεγάλο κομμάτι πίτσας – και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή- είτε τρώγοντας ένα δείπνο ή ένα γεύμα σε ένα καλό ιταλικό εστιατόριο.

Όμως, εγγύηση για ένα καλό ιταλικό γεύμα σε ένα περιβάλλον φιλικό και χαλαρό είναι η Pizza Botako, στο κέντρο της πόλης, (Santiceva 8) λίγο πιο κάτω από τον Βοτανικό κήπο, που κάνει τη διαφορά τόσο με τις γεύσεις της, όσο και με το κτίριο που στεγάζεται, ένα υπέροχο νεοκλασικό.

Στο Βοtako η κυρίαρχη αίσθηση είναι αυτό της καλής ιταλικής κουζίνας σε συνδυασμό με την πολύ φιλική ατμόσφαιρα.

Η Ιταλική κουζίνα εδώ είναι στα καλύτερά της, με τα παραδοσιακά αλλαντικά και τις καλές πρώτες ύλες να ξεχωρίζουν! 

Τα must do στο Βελιγράδι

_  Μια βόλτα ακόμα και με συννεφιά στο φρούριο Kalemegdan λίγο πριν το σούρουπο. Ο συνδυασμός φύσης με απίστευτη θέα στα δύο οτάμια και το Νέο Βελιγράδι ισοδυναμεί με 100 ώρες ψυχοθεραπείας.

– Ένα βράδυ σε μια παραδοσιακή σέρβικη kafana. Με χορό και τραγούδι, άφθονη rakija, ψωμιά, αλλαντικά και σέρβους δίπλα σας να τα δίνουν όλα, με αποτέλεσμα να γίνονται όλοι μια παρέα.

– Σεργιάνι στο πλάι του Δούναβη. Μαγεία, έστω και αν σε κάποια σημεία μοιάζει βιομηχανική περιοχή. Αν τύχετε στην πόλη άνοιξη ή καλοκαίρι, γεύμα ή καφέ στα πλωτά καφέ ή εστιατόρια στο ποτάμι.

– Πρωινό και Moskva Schnitte στο περίφημο Moskva hotel, το ιστορικότερο ξενοδοχείο του Βελιγραδίου. Σαν να είναι βγαλμένο από παραμύθι Ρώσου μυθιστοριογράφου, το Moskva hotel είναι η απόλυτα ρώσικη πινελιά σε μια πόλη έτσι και αλλιώς έχει αρκετές τέτοιες επιδράσεις. Τόσο το εσωτερικό του, όσο και το εξωτερικό του θα σας γοητεύσει.

Στα δωμάτιά του έχουν μείνει κάποιοι από τους πιο διάσημους ανθρώπους του πλανήτη: Η Ίντιρα Γκάντι, ο Άλμπερτ Άινσταιν, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ακόμα και ο Μπράντ Πιτ.

Στο δε καλαίσθητο, με αέρα μιας άλλης, ρομαντικής εποχής καφέ του με θέα τη λεωφόρο Terazije, θα πάρετε το πρωινό σας δίπλα στους πιο εστέτ ανθρώπους της πόλης. Παραδοσιακά εδέσματα, πολλά αλλαντικά, το απίστευτο burek με τυρί, αλλά και κρέπες σαν να είσαι σε Γαλλική κρεπερί.

Μην παρασυρθείτε, όμως, γιατί το φανερό μυστικό του Moskva hotel είναι το απίστευτο γλυκό Moskva Schnitte, το οποίο πωλείται και στο ζαχαροπλαστείο μέσα στο ξενοδοχείο: Στρώση κρέμας, ανανά, μικρά κερασάκια και ξηροί καρποί συνθέτουν ένα ιδιαίτερο γλυκό και αυτό σήμα κατατεθέν του ξενοδοχείου.

– Μια επίσκεψη στα βομβαρδισμένα κτίρια στην οδό Nemanija. Παρότι σιγά σιγά και αυτά ανακαινίζονται, κάποια απομεινάρια τους παραμένουν εκεί για να δείχνουν ότι ο πόλεμος τελικά δεν ήταν και τόσο μακριά.

– Η βόλτα στο Ζεμούν: Σε απόσταση 15 λεπτών από το κλασικό Βελιγράδι, όταν φτάνεις στο Ζεμούν είνα λίγο σαν να είσαι σε άλλη χώρα, αλλά με την ίδια φιλική αίσθηση. Μοιάζει λίγο σαν να είσαι μέσα σε ένα παραμύθι, με εσένα πρωταγωνιστή. Στην ουσία είναι μια πόλη, διαφορετική πόλη, μέσα στην πόλη.

Καλντερίμια, εντυπωσιακές εκκλησίες, μεγάλες πλατείες και ο Δούναβης δίπλα πανταχού παρών να δίνει το οξυγόνο του στην πόλη.

– Μια επίσκεψη στο 20/44 στην Scadarlija: Μπορεί η πόλη να έχει αμέτρητα και απίστευτα μπαράκια, όμως μια στάση στο εν λόγω επιβάλλεται, έστω και για μια ρακή στα γρήγορα. Μην τα αποκαλύψουμε όλα, πηγαίνετε και θα διαπιστώσετε το γιατί.

– Ο συγχρωτισμός με τους πολίτες. Αγαπούν πολύ τους Έλληνες, αρκετοί καταλαβαίνουν και ελληνικά και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν στο οτιδήποτε.  Αν βρεθείτε σε παρέα, δεν θα χάσετε!

Και αυτά είναι μόνο λίγα από αυτά που μπορεί κάποιος να γευτεί στο Βελιγράδι, μια πόλη κυριολεκτικά με χίλια πρόσωπα, που είναι όλα τους σαγηνευτικά, παρασέρνοντας τον επισκέπτη σε ένα γαϊτανάκι διαφορετικών εμπειριών. 

Θερμές ευχαριστίες

Στην Tamara Raskovic και στον NTO of Serbia

Στην Simonida

και σε όσους βοήθησαν να γίνει αυτό το ταξίδι ακόμα καλύτερο… 

 

• Βελιγράδι
• Σερβία