Υπερπλεόνασμα 7 δισ. ευρώ… Καλό αλλά όχι αρκετό

Για το πρωτογενές υπερπλεόνασμα σε ποσοστό 4,2% του ελληνικού ΑΕΠ (η 7 δισ. ευρώ) για το 2016 αντί του  υποχρεωτικού μνημονιακού στόχου 0,5% του ΑΕΠ (900 εκατ. ευρώ) θα πούμε  που κατά βάση οφείλεται αλλά το σημαντικότερο  αν είναι καλό η όχι για την οικονομία.

Αρκετοί αναλυτές και δημοσιογραφούντες το αποδίδουν ήδη με τα γραφόμενά τους από τη μια στην υπερφορολόγηση της ελληνικής κοινωνίας και στις περικοπές  μέρους των συντάξεων  και από την άλλη στα απλήρωτα ληξιπρόθεσμα χρέη του δημοσίου προς ιδιώτες ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ. Σε κάποια από αυτά μπορεί να’ χουν δίκιο.

Όπως παραδεκτό είναι και το γεγονός ότι έγινε καλή δουλειά από το Υπουργείο Οικονομικών στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής (επί πολλά χρόνια ολόκληρες κατηγορίες φορολογουμένων και μάλιστα εύπορων, μην κρυβόμαστε ,δεν ήξεραν που βρίσκεται καν η εφορία τους),στον περιορισμό δαπανών που δεν επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης σε τομείς όπως υγεία, παιδεία κλπ, και στο νοικοκύρεμα πιθανόν σπάταλων Δημοσίων Οργανισμών.

Πρόκειται σαφέστατα για δημοσιονομική επιτυχία της Κυβέρνησης με τη διαφορά ότι από μόνη της δεν αρκεί. Καλό  να υπάρχουν πλεονάσματα στον κουμπαρά  ενός  του Κράτους (όπως καλό και σε ένα σπίτι να υπάρχει  αποταμίευση),καλή η καταπολέμηση του μαύρου και αδήλωτου χρήματος αλλά στο βάθος αυτό που απαιτείται είναι το πλεόνασμα να οφείλεται όχι σε στραγγαλισμό της οικονομίας η έστω σε περιορισμό της σπατάλης αλλά στην ανάπτυξη και την παραγωγή νέου πλούτου.

Είναι άλλο τα εμπορικά πλεόνασμα όπως π.χ της Γερμανίας που οφείλονται σε εξαγωγές προϊόντων και αγαθών με υψηλή προστιθέμενη αξία και άλλο τα πλεονάσματα όταν ένας λαός υποβάλλεται σε δίαιτα  και ζει περιορισμένα  με λιγότερα αγαθά  η και με λιγότερες εισαγωγές και εξαγωγές προιόντων.

Το να μειώσεις το δημόσιο χρέος π.χ είναι πολύ εύκολο αν βάλεις ένα ολόκληρο λαό για 2-3 χρόνια στην πείνα όπως το κανε ο δικτάτορας Τσαουσέσκου στη Ρουμανία. Το δύσκολο είναι να έχεις πλεονάσματα και να αποπληρώνεις το χρέος με ανάπτυξη και από το περίσσευμα του παραγόμενου πλούτου. Αυτό είναι το ζητούμενο από εδώ και μπρος. Και από  αυτό θα κριθεί η τωρινή Κυβέρνηση. Όταν τα πλεονάσματα στον κρατικό Προϋπολογισμό θα οφείλονται στην ανάπτυξη η οποία  εκτός των άλλων θα μοιράσει πλούτο στο λαό και δουλειές στους νέους.

• κυβέρνηση
• προϋπολογισμός
• πρωτογενές πλεόνασμα
• υπουργείο Οικονομικών