current views are: 4

28 Μαρτίου 2016
Δημοσίευση10:37

Τριήμερο στην Τσιμπουκαράγουα

Έξω ντέρτια και καημοί στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

Δημοσίευση 10:37’

Έξω ντέρτια και καημοί στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

Έξω ντέρτια και καημοί στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

Σαν να ήμουνα από μια μεριά και να έβλεπα του δύο Καμμένους. Όπου γύρισε ο Πάνος και του είπε του Δημήτρη «Ρε συ, δεν τον κοπανάς λίγο τον Φίλη; Τώρα που τους έχουμε στριμώξει με τον Μουζάλα, να τους πιάσουμε λίγο ακόμη το κωλαράκι.» Και βεβαίως του είπε «ναι» ο απέναντι κι άρχισε να γράφει στην κομπιούτα. Ένα φιλιππικό μούρλια, τύφλα να ‘χουν οι αρχαίοι ημών ρήτορες. Για να αποδειχθεί βεβαίως και η ιστορική συνέχεια της φυλής, ότι δεν είμαστε Γότθοι και Σλάβοι και Αρβανιταράδες, αλλά απόγονοι του Περικλή, του Λυσία και του Δημοσθένη!

Συμβαίνουν αυτά στην Τσιμπουκαράγουα, ιδίως όταν προκύπτει εορταστικό τριήμερο και μαζί με τον πληθυσμό της χώρας πάει περίπατο και η ειδησεογραφία. Κι έχεις τον Δημήτρη Καμμένο να επικαλείται τον Σαράντο Καργάκο, ο οποίος Σαράντος Καργάκος υποπτεύεται ότι ο Νίκος Φίλης προετοιμάζει το έδαφος «για μια νέα Τουρκοκρατία». Πού να υποπτευόμασταν κι εμείς οι νεολαίοι του ΚΚΕ εσωτερικού στη δεκαετία του ογδόντα, ότι ο μέγας ιστορικός που μας τον είχαν φορέσει καπέλο οι «κεφαλές» του κόμματος θα εξελίσσονταν σε συνωμοσιολόγο περιωπής…

Τέλος πάντων θα έχουν δουλίτσα οι ΑΝΕΛ αυτές τις μέρες, μετά και από τις δηλώσεις του Μπαλαούρα περί «Μακεδονίας» και θα βρουν την ευκαιρία να πιέσουν στεγνά τους κυβερνητικούς εταίρους τους. Αντιπροεδρία θα προκύψει, κανά υπουργείο εξτρά, κανά υφυπουργειάκι έστω και πεντέξη γραμματείες για το νεφρί, τι να σας πω δεν ξέρω. Εκείνο που γνωρίζω πάντως είναι ότι μόνο τα γεμάτα στόματα δεν μιλάνε. Κουβέντα δεν λένε, για την ακρίβεια, καθότι είναι απασχολημένα με άλλα πράγματα.

Εν τω μεταξύ, κι ενώ η ΑΔΕΔΥ αναγγέλλει απεργία εικοσιτετράωρη απεργία για τις 7 Απριλίου (υπάρχει ακόμη ΑΔΕΔΥ;), συνέβη και μια μπουρδούκλα στην Ειδομένη. Που θα συνέβαινε δηλαδή, μιας και ήταν πρόσφορο το έδαφος. Πάντοτε είναι πρόσφορο σε αυτές τις περιπτώσεις, μιας και η ελπίδα πουλάει. Κι άμα κάποιοι την αγοράζουν, φυσικά θα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που θα την διαπραγματευτούν. Όχι και τόσο κομψά, όπως αποδείχθηκε στα Ελληνοσκοπιανά σύνορα…

Αλλά αυτά τα είχε πει προ καιρού ο Σταμάτης Γονίδης. Τα είχε διευκρινίσει στην πιο σημαντική δήλωση της όχι και τόσο ευκαταφρόνητης καριέρας του. Είχε σημειώσει το εξής:

«Σε κάθε παρέα υπάρχει ο μαλάκας!»

Και είχε δίκιο βεβαίως. Σε κάθε παρεάκι, σε κάθε ομάδα, σε κάθε μόρφωμα και σύνολο θα βρεις έναν τύπο που θα χαλάσει το κέφι, θα εκτοξεύσει δηλητήριο, θα κάνει φυτίλια τα νεύρα ολονών. Έτσι και στην Ειδομένη. Ενενηνταεννιά στους 100 αλληλέγγυους είναι παιδιά διαμάντια και κάνουν δουλειά χρυσάφι. Υπάρχει όμως κι ο εκατοστός, που νομίζει ότι έφτασε η ώρα του να ανατρέψει το ευρωπαϊκό στάτους κβο και να ξεκοιλιάσει το σάπιο σύστημα. Βγαίνει λοιπόν μπροστά και αρχίζει το παραμύθι κι όποιος βραχεί, βράχηκε. ‘Όταν το έδαφος είναι πρόσφορο, όταν οι άλλοι είναι απελπισμένοι, όσα και να τους πεις θα τα πιστέψουν. Για να πιαστούν από κάπου, για να γλυτώσουν από τη μαυρίλα και τη μιζέρια. Τους κατανοώ, τους συμμερίζομαι, αλλά αυτή η εκμετάλλευση πρέπει να απαντήσει. Συντόμως…

Υ.Γ. 1: Στα «Απομνημονεύματά» του ο Κίρο Γκλιγκόρωφ, αναφέρει ένα περιστατικό όπου συναντήθηκε με ομοεθνείς του που το παίζανε «απόγονοι» του Μεγαλέξαντρου. Και τους εξήγησε πολύ προσεκτικά και υπομονετικά ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι που αφίχθησαν στα Βαλκάνια τον έβδομο αιώνα. Αυτό για όσους σπεύσουν να σταυρώσουν τον Μπαλαούρα

Υ.Γ. 2: Ως Έλλην φορολογούμενος αδυνατώ να δεχθώ την ταρίφα Μάρδα για 250.000 ευρώ. Πεντακοσάρα και βάλε, αλλιώς να φύγουνε να πάνε αλλού!