Κάτω τα χέρια απ’ το νερό. Κάτω τα χέρια, ΤΩΡΑ!

Τρικαλάρα ρε φίλε, τι μεγάλους άνδρες βγάζουμε!
Ασκληπιός, να πούμε, Βασίλης Τσιτσάνης και τώρα Κώστας Σκρέκας.
Ο πρώτος θεράπευε τα σώματα των ασθενών, ο δεύτερος θώπευε τις ψυχές των πονεμένων και ο τρίτος έρχεται να αναζωογονήσει τα πορτοφόλια των επενδυτών.
Των επενδυτών στα ύδατα, που σήμερα είναι δημόσιο αγαθό και τα χαίρεται ο κοσμάκης, αύριο όμως, αν του περάσει του Σκρέκα, θα γίνουν ιδιωτικά και αυτά όπως η ενέργεια και θα χρειάζεσαι ένα τάληρο ευρώπουλα για να πλύνεις τις μασχάλες σου. Αλλά δεν θα φταίνε οι μέτοχοι, θα φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία…
Το κόλπο είναι ευφυές αλλά απλό και το περιέγραψε γλαφυρά στο χθεσινό φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών ο συνάδελφος Τάσος Σαραντής.

Πρώτον, κατεβάζουμε νομοσχέδιο 263 άρθρων και 357 σελίδων.
Δεύτερον, το αφήνουμε για διαβούλευση ούτε τέσσερις μερούλες, μέσα και το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Τρίτον, αφαιρούμε από το αρμόδιο υπουργείο και αναθέτουμε στην ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) που μετονομάζεται σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) τις κρατικές αρμοδιότητες ρύθμισης και ελέγχου όλων των φορέων παροχής της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας. 
Το διαβάζεις και λες «εντάξει μωρέ τώρα, όχι Γιάννης, Γιαννάκης, το ίδιο είναι, μη μου αργείς τον φρέντο τώρα και καψώνομαι»!
Μόνο που δεν είναι το ίδιο.

Όπως σημειώνει ο συνάδελφος:
«Η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας όπως το νερό σε μια ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής τού εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και απελευθερώνεται.
Όταν, δηλαδή, ενώ υπάρχει ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, ως αντιστάθμισμα του δημόσιου ελέγχου, δημιουργείται μια ρυθμιστική αρχή ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπέρ του δημόσιου συμφέροντος, όπως ιδρύθηκε η ΡΑΕ».

Η οποία ΡΑΕ δεν υπάγεται στην εποπτεία του δημοσίου, έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, οι πράξεις της είναι εκτελεστές κλπ. κλπ., με δυο λόγια κάνει ο,τι γουστάρει.
Επίσης η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων θα επιβαρύνει οικονομικά τις Δημόσιες Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ, περισσότερα επ’ αυτών σε λίγο) εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους, θα προτείνει μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης, θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» και θα έχει τη δυνατότητα να προτείνει συγχωνεύσεις υφιστάμενων ΔΕΥΑ. Άρα καταργούνται οι αρμοδιότητες των ΔΣ των ΔΕΥΑ και των Δημοτικών Συμβουλίων. Και πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…

Την ίδια ώρα οι ΔΕΥΑ ανά την Ελλάδα έχουν «μπει μέσα» γύρω στα 120 εκατομμύρια ευρώπουλα λόγω των αδιανόητων ανατιμήσεων στα τιμολόγια του ηλεκτρικού και η κυβέρνηση τους δίνει επιχορήγηση μόνο κανά σαραντάρι εκατομμύρια. Άσε που και αυτό ακόμη μπορεί να μην το πάρουν, γιατί όπως είπε στην ΚΕΔΕ ο Σκυλακάκης ενδέχεται να το πάνε κόντρα οι Ευρωπαίοι ως «παράνομη κρατική επιχορήγηση»!

Η Ηλέκτρα Βισκαδουράκη τα έγραψε τα ανωτέρω στην «Αυγή», στις 23 Φεβρουαρίου, σημειώνοντας και την εμπειρία του Δήμου Ίλιδας, όπου είχε γίνει διακοπή ρεύματος από τη ΔΕΗ λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Κι αν σου κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα, δεν πίνεις νερό, πίνεις αέρα κοπανιστό…
Στο δια ταύτα, όμως. Στο δια ταύτα, το νέο Ελντοράντο των επενδυτών δεν είναι άλλο από τα ύδατα. Θέλουμε να σκύψουμε το κεφάλι και να κάνουμε το κορόιδο, όπως με το ρεύμα; Με γειά μας και χαρά μας. Αλλά να μην γκρινιάζουμε ύστερα, όταν μας σερβίρουν το νερό σε ποτήρι και τιμή σαμπάνιας!

• Νερό