Oι «Walking Dead» της Κουμουνδούρου…

Δεν ξέρω αν ο κυρ Στέφανος τα καταφέρει τελικά να κατατροπώσει τον Μητσοτάκη και να τον ξεπετάξει τόσο εύκολα, από το Μαξίμου, όπως μας τάζει. Δεν ξέρω επίσης αν όντως από μικρός ονειρευόταν να καθίσει στην καρέκλα του πρωθυπουργού, όπως μας είπε ο μπαμπάς του. Ούτε αν παλιά ήταν Νέα Δημοκρατία, όπως μας αποκάλυψε μια θεία του, μιλώντας σε κανάλι!

Δεν χρειάζεται όμως να πας σε καφετζού ούτε να καταφύγεις σε μέντιουμ για να καταλάβεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ της ερχόμενης Δευτέρας, δεν θα έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε ως τώρα. Και ότι η διάσπαση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ δείχνει προδιαγεγραμμένη με μαθηματική ακρίβεια. Τελεία και παύλα!

Ό,τι και να λένε οι παλιοί «φύλαρχοι» της Κουμουνδούρου περί δεδομένης της ενότητας του κόμματος, είναι βέβαιο πως δεν θα κάτσουν να υποκλίνονται στα καπρίτσια και στις ντιρεκτίβες του νέου τους αρχηγού και μάλιστα όταν κάποιοι από αυτούς τον χαρακτηρίζουν ανοιχτά ως ψώνιο που με ένα κόλπο γκρόσο ετοιμάζεται να τους πάρει το μαγαζί μέσα από τα χέρια τους!

Μόνο να έβλεπε κανείς τη φάτσα δυο από τους ηττημένους το βράδυ της Κυριακής, θα καταλάβαινε το υπαρξιακό τους δράμα. Η φωνή της Αχτσιόγλου μόλις και μετά βίας έβγαινε από το στόμα της. Το αστροπελέκι που πριν λίγο της είχε πέσει στο κεφάλι, την έκανε να μοιάζει με ζόμπι του «Walking Dead»… Άστε δε τον Ευκλείδη. Ακόμα λίγο να μιλούσε και μπορεί να έβαζε τα κλάματα! Όχι γιατί έχασε αλλά γιατί, λέει, ήταν βαρύ το πλήγμα για τις «ιδέες, την ιστορία και τις προοπτικές της Αριστεράς»!

Και πράγματι, θα συμφωνήσω μαζί του. Γιατί μάλλον εδώ βρίσκεται η ουσία και το μεγάλο «γιατί» της νίκης του κομήτη Στέφανου. Δεν είναι τόσο ότι οι άλλοι υποψήφιοι δεν τράβαγαν στα μάτια των ψηφοφόρων, όσο ότι η Αριστερά και οι ιδέες της δεν πουλάνε πια. Ξέφτισαν και μούχλιασαν. Δεν πείθουν και δεν αρέσουν. Τι να κάνουμε; Συμβαίνουν αυτά αγαπητέ κύριε Τσακαλώτε μου και στα καλύτερα σπίτια…

Βέβαια η αμετροέπεια, οι ελληνικούρες, η αλαζονεία και το θράσος του αδαούς, δεν χαρακτηρίζει μόνο τον κυρ Στέφανο αλλά και τον προκάτοχό του. Ένας κομήτης ήταν κάποτε κι αυτός, ένας γοητευτικός νεαρός που μίλαγε – και μίλαγε πολύ – με κακά ελληνικά και ακόμα πιο κακά αγγλικά, τάζοντας σ’ όποιον έβλεπε μπροστά του και του πουλιού το γάλα! Μόνο που τότε δεν φάνηκε να ενοχλείται κανένας τους. Γιατί τους υποσχόταν ότι θα άνοιγε τις πύλες του παραδείσου. Αυτό και μόνο έφτανε για να τον κάνουν πρωθυπουργό.

Τα ίδια δεν τάζει τώρα και ο κυρ Στέφανος; Δεν υπόσχεται πως θα ρίξει στο καναβάτσο τον Μητσοτάκη; Δεν κοκορεύεται πως μπορεί να κάνει σύντομα τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση; Κανέναν όμως από όσους τον ψήφισαν την Κυριακή δεν τον απασχόλησε πώς θα τα κάνει όλα αυτά.

Σάμπως απασχόλησε και κανέναν τους όταν ψήφιζαν τον Τσίπρα; Όχι! Τουλάχιστον ο κυρ Στέφανος ξέρει καλύτερα αγγλικά. Κάτι είναι και αυτό… Λίγο το έχετε;

• Κουμουνδούρου
• Στέφανος Κασσελάκης
• ΣΥΡΙΖΑ